Pilokarpina
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Jeśli możesz, zrób to korzystając z szablonu {{Związek chemiczny infobox}}. Instrukcja użycia szablonu znajduje się na jego stronie dokumentacji. Zobacz też listę artykułów z szablonem. |
Pilokarpina (C11H16O2N2, ATC: N 07 AX 01, S 01 EB 01) jest prawoskrętnym alkaloidem imidazolowym zawartym w liściach roślin południowo amerykańskich Pilocarpus jaborandi i Pilocarpus microphyllus. Występuje tam również obok jej stereoizomeru - izopilokarpiny.
Cząsteczka pilokarpiny zbudowana jest z pierścienia imidazolowego i laktonowego, połączonych grupą metylenową (–CH2-). Dzięki dwom asymetrycznym węglom w pierścieniu laktonowym pilokarpiny, występuje izomeria cis-trans, a pod wpływem działania kwasu lub zasady pilokarpina może przekształcać się łatwo w trwalszą izopilokarpinę.
[edytuj] Działanie
Zasadnicze działanie fizjologiczne pilokarpiny polega na pobudzaniu czynności gruczołów ślinowych, potowych, łzowych, itp. dając efekt przeciwstawny do powodowanego przez atropinę. Pilokarpina znalazła zastosowanie w okulistyce w leczeniu jaskry w postaci 2% kropli ocznych. Powoduje zwężenie źrenicy i zwiększenie odpływu płynu śródgałkowego, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia śródgałkowego. Działanie utrzymuje się około 5 godzin od podania. Czasem stosuje się ją również w postaci kropli pod język w celu zwiększenia wydzielania śliny. Jest również wykorzystywana jako odtrutka przy zatruciach atropiną.
