Piorun kulisty

Z Wikipedii

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Do weryfikacji: odpychanie pioruna kartką papieru, linki zewnętrzne

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Piorun kulisty - rycina z XIX wieku.

Piorun kulisty – trudne do zbadania zjawisko fizyczne. Naukowcy nie są zgodni co do określenia faktycznej istoty pioruna kulistego. Wiadomo, że nie jest on zjawiskiem chemicznym, nie jest spalającą się kulą gazów. Nie jest to również odparowana krzemionka. Piorun kulisty jest zjawiskiem czysto fizycznym, polegającym na zgromadzeniu znacznej energii w małej objętości ośrodka (powietrza). Tak jak w zwykłym piorunie (liniowym) ładunki elektryczne przepływają wzdłuż pioruna, tak w piorunie kulistym ładunki wydają się pływać w kółko, powodując świecenie się ośrodka. Jednak nie jest znana zasada, którą kierują się ładunki krążące w piorunie kulistym.

[edytuj] Zjawisko

Wyglądem przypomina świetlistą kulę o średnicy od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów, poruszającą się w różnych kierunkach i wydająca przy tym dźwięki takie jak warczenie czy syczenie. Może mieć różne barwy (najczęściej białą, żółtą lub bladoniebieską). Trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Występuje przeważnie w trakcie burz, ale istniały przypadki jego wystąpienia także w słoneczną pogodę. Nie jest wybitnie jasny, świeci w przybliżeniu jak stuwatowa żarówka. Dlatego też jest bardzo jaskrawy w nocy i trudny do zauważenia w dzień (może być brany jako złudzenie optyczne).

[edytuj] Powstawanie

Naukowcy nie znają szczegółów dotyczących procesu jego powstawania. Podobny efekt (choć trwający maksymalnie 0,3 s) osiągnięto jednak w laboratorium, w dodatku na dwa różne sposoby:

odparowując różne substancje za pomocą mikrofal
przykładając napięcie 5000 V do wody prowadząc w ten sposób do jej odparowania

Drugi z nich jest prawdopodobnie procesem formowania się pioruna kulistego w przyrodzie.

[edytuj] Interakcja

Sam piorun kulisty jest potwierdzonym zjawiskiem fizycznym i jako taki nie jest zaliczany do zjawisk paranormalnych. Naoczni świadkowie twierdzą, że łatwo przechodzi przez szkło, odbija się od innych przedmiotów. W przypadku zagrożenia można wykorzystać kartkę papieru do odepchnięcia pioruna kulistego. Uderzony czasem wybucha. Co dziwne, porusza się pod wiatr. Teoretycznie może zabić. Największy zauważony piorun kulisty miał ok. 1,5 m, najmniejszy – 1 cm. Wykonano wiele zdjęć na całym świecie, lecz bardzo mało filmów.