Piwo pszeniczne
Z Wikipedii
Piwo pszeniczne (niem. Weizenbier [ˈvaɪtsənˌbɪə] lub Weißbier [ˈvaɪsˌbɪə]) - jasne, mocno musujące piwo, delikatnie nachmielone, o aromatach bananowo-goździkowych. Zawiera co najmniej 50% słodu pszenicznego, pochodzi z Bawarii. Jego przedstawicielami są: Paulaner, Franziskaner, Schneider, Primator Weizenbier, a na rynku polskim - Faustus, Frater Pszeniczny, Ciechan Przeniczne. Podawane zwyczajowo w szklanicach (nie - kuflach) mocno zwężanych ku dołowi. Belgijskim przedstawicielem piwa pszenicznego jest m.in. Hoegaarden (czyt. huuharden) - podawany w zmrożonych szklankach z kawałkiem cytryny. Nie sposób nie wspomnieć o piwie pszenicznym z Litwy. Tam piwo to podaje się również obowiązkowo z plasterkiem cytryny. Na polskim rynku można dostać Baltasa z browaru Svyturys w Kłajpedzie. Coraz częściej piwo to dostępne jest także w lokalach w postaci draught. Na rynku polskim dostępne jest także ukraińskie piwo pszeniczne - Obolon Pszeniczne (Оболонь Пшеничне). W Polsce produkowane jest piwo pszeniczne pod nazwą Cornelius w browarze Sulimar w Piotrkowie Trybunalskim.
Z reguły piwo pszeniczne ma zawartość brzeczki w granicach 11 - 14%, a zawartość alkoholu od 5 do 6%. Są jednak również mocne piwa pszeniczne o ekstrakcie do 20 % i zawartością alkoholu ponad 8%.