Polifonia
Z Wikipedii
Polifonia (gr. πολυφωνία polyphonia - "wiele głosów") – rodzaj faktury muzycznej, w której równocześnie dwa lub więcej głosów prowadzonych jest niezależnie od siebie. Szczytowym osiągnięciem polifonii jest twórczość Jana Sebastiana Bacha.
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii:
- imitacyjną
- kontrastową
Technika imitacyjna jest starsza, powstała w średniowieczu, jej formą jest kanon. W okresie renesansu rozwinęła się polifonia fugowana, oparta na kontrapunkcie podwójnym (i wielokrotnym). Formą opartą na tej technice jest fuga.
Drugą podstawą dokonywania systematyki jest stosunek linii melodycznych względem siebie; jednej linii melodycznej może być przeciwstawiona jedna, dwie lub trzy frazy melodyczne.
