Polikaprolaktam
Z Wikipedii
| Polikaprolaktam | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Inne nazwy | Perlon, PA-6, Nylon-6 i wiele innych | ||
| Monomery | kaprolaktam | ||
| Struktura meru | -[-NH-(CH2)5-CO-]- | ||
| Właściwości | |||
| Temperatura mięknięcia | 223°C (496 K) | ||
| Temperatura depolimeryzacji | 260°C (533 K) | ||
| Biodegradowalność | niebiodegradowalny | ||
| Biokompatybilność | średnia | ||
| Własności mechaniczne | termoplast | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Polikaprolaktam ( PA-6, -[-NH-(CH2)5-CO-]n-) - polimer z grupy poliamidów otrzymywany w wyniku polimeryzacji kaprolaktamu.
Spis treści |
[edytuj] Synteza
PA-6 jest produkowany w bezpośredniej polimeryzacji z otwarciem pierścienia z kaprolaktamu. Reakcja ta zachodzi spontanicznie w temperaturze 260 °C w atmosferze azotu.
[edytuj] Historia
Technologia syntezy tego polimeru została opracowana w 1938 r. w Niemczech w labarotariach IG Farben przez zespół kierowany przez Paula Schlacka. Był to pierwotnie sposób na obejście patentów firmy DuPont na syntezę nylonu z soli AH (czyli PA-6,6). Początkowo było stosowany głównie jako zamiennik oryginalnego nylonu do produkcji damskich pończoch, choć pończochy z PA-6 miały znacznie gorsze własności użytkowe od "amerykańskiego" nylonu. Po II wojnie światowej znalazł on szereg zastosowań - od przemysłu włókienniczego po samochodowy. [1]
[edytuj] Własności i zastosowania
Zaletą PA-6 w stosunku do PA-6,6 jest jego niższa temperatura mięknięcia i lepsza rozpuszczalność, co ułatwia jego obróbkę, a także bardziej ekonomiczna droga syntezy. Wadą są natomiast gorsze własności mechaniczne i skłonność PA-6 do pęcznienia w kontakcie z wodą.[2]
PA-6 wciąż jest stosowany na masową skalę jako włókno sztuczne i lite tworzywo sztuczne w miejscach gdzie nie są potrzebne szczególnie dobre własności mechaniczne i nie ma zbyt wilgotnego środowiska. M.in. stosuje się go jako tworzywo powłokowe, do prostych zastosowań domowych (szczotki, grzebienie), w elektronice (np: elementy mocujące podzespoły, fragmenty przełączników) oraz jako tanie, masowe włókno sztuczne.[3]
[edytuj] Nazwy handlowe polikaprolaktamu
- dederon
- kapron
- perlon
- polana
- nylon-6
- stylon
- tarnamid
- tarlon
