Pomnik Obrońców Wybrzeża
Z Wikipedii
Pomnik Obrońców Wybrzeża - pomnik w Gdańsku na Westerplatte, przy wejściu do portu, upamiętniający polskich obrońców wybrzeża we wrześniu 1939 w formie kopca (nie jest nazywany kopcem) z monumentem o wysokości 23 metrów. Budowa dzieła została zainicjowana przez Radę Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa.
Monument składa się z 236 bloków granitowych przywiezionych z kamieniołomów w Strzegomiu i Borowie o łącznej wadze 1150 t i ozdobiony płaskorzeźbami oraz napisami. Autorami projektu pomnika, wybranego spośród 63 innych, są: Adam Haupt, Franciszek Duszeńko, Henryk Kitowski.
Twórcy pomnika pragnęli przekazać w układzie poziomym front obrony, poświęcenia bez granic i męczeństwa, a w układzie pionowym - ideę zwycięstwa, która przyszła po latach cierpień.[1]
Budowa pomnika, przy której pracowały zespoły budowlane, kamieniarskie, rzeźbiarskie, architektoniczne, inżynieryjne trwała 2 lata. Uroczystość odsłonięcia odbyła się 9 października 1966.
[edytuj] Ciekawostka
Wśród napisów na pomniku upamiętniających miejsca walk września 1939 umieszczono Pocztę Gdańską. Autorzy zapewne mieli na myśli Pocztę Polską w Wolnym Mieście Gdańsku, jednak nieopatrznie odwołali się do obiektu w zupełnie innym miejscu i nie związanym z walkami Polaków.
Przypisy
- ↑ Z. Flisowski, "Tu na Westerplatte". Warszawa: Wyd. "Książka i Wiedza" ,1982.
