Porzeczka czarna
Z Wikipedii
Porzeczka czarna | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | skalnicowce |
Rodzina | agrestowate |
Rodzaj | porzeczka |
Gatunek | porzeczka czarna |
Nazwa systematyczna | |
Ribes nigrum L. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Porzeczka czarna (Ribes nigrum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny agrestowatych (Grossulariaceae). Występuje na całym niżu w stanie dzikim. Jest również pospolicie uprawiany.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzew do 2 m wysokości.
- Łodyga
- Młode gałązki owłosione.
- Liście
- Duże, dłoniaste, 3-5 klapowe, w nasadzie ucięte lub sercowate, nierówno podwójnie piłkowane, nagie, pod spodem żywiczne gruczołki wydzielające silny, charakterystyczny zapach, za młodu na nerwach owłosione.
- Kwiaty
- Obupłciowe, niepozorne, małe, zebrane w grona wielokwiatowe, na szypułkach dłuższych od podsadek. Dno kwiatowe głęboko miseczkowate, płatki czerwone, krótsze od działek, wzniesione, tak długie jak pręciki, których jest 5. Słupek jednokomorowy, dolny. Kwitnie w kwietniu.
- Owoce
- Jagody, małe, czarne, słodkawe, z nieregularnymi gruczołkami.
- Biotop
- Nadrzeczne olszyny, wilgotne lasy. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Alnetea glutinosae[1].
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Roślina w Polsce objęta częściową ochroną gatunkową. Objęte ochroną są dziko rosnące okazy. Zagrożenie dla nich stanowi osuszanie podmokłych terenów, na których występuje, a także wykopywanie ich i zbiór do celów leczniczych[2].
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna: wyhodowane odmiany uprawne służą w ogrodach i parkach jako roślina ozdobna, na plantacjach dają cenne owoce nadające się do spożycia na świeżo i do przetworów: galaretek, dżemów, wina i soków.
- Roślina lecznicza: surowcem są liście i owoce. Liście p. czarnej mają właściwości przeciwzapalne, moczopędne i napotne. Używane są przy schorzeniach dróg moczowych i pęcherza, a także w nieżytach żołądka i jelit, często z innymi ziołami. Owoce zawierają duże ilości witamin, szczególnie C, w przetworach korzystnie wpływają na procesy przemiany materii i zwiększają odporność organizmu.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Halina Pięknoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.