Powstanie na Santo Domingo
Z Wikipedii
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Rewolucja haitańska. (dyskusja) |
Artykuł wymaga poszerzenia. Do artykułu należy dodać: jak przebiegło powstanie, jak się zakończyło?. |
Powstanie na Santo Domingo - powstanie plantatorów i niewolników murzyńskich na wyspie San Domingo, kolonii zamorskiej Republiki Francuskiej.
Plantatorom nie odpowiadało ponowne niewolnictwo pod jarzmem Francji po ustanowieniu konstytucji, która mówiła o równości wszystkich ludzi wobec prawa. Napoleon Bonaparte, będąc w niezręcznej sytuacji z Legionami Polskimi, które stacjonowały we Włoszech i które wymagały utrzymania (odzieży, obuwia, żywności, broni, żołdu) postanowił użyć Polaków do stłumienia rebelii. Po pokoju w Lunéville w 1801 z Austrią i zakończeniu wojny, Polacy nie byli już przydatni Napoleonowi.
Na San Domingo wysłano w 1801 jedną z trzech półbrygad polskich w liczbie 3710, natomiast łączna liczba żołnierzy polskich, uczestniczących w tej ekspedycji wyniosła ok. 6000, z czego do kraju powróciło ok. 300, a na wyspach Haiti osiedliło się ok. 400. Reszta zginęła w wyniku szerzących się w klimacie tropikalnym chorób, wycieńczenia oraz walk z powstańcami.
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Skowronek, Legiony polskie we Włoszech