Próba wody
Z Wikipedii
Próba wody – jedna z metod ordaliów, służących ustalaniu winy w procesie sądowym, stosowana wobec kobiet podejrzanych o uprawianie czarów. Była popularna w Europie, w XVI-XVIII w., po wejściu ustawy Karola V Constitutio Criminalis Carolina (1532) i przyjmowała dwie formy:
- próbę wody gorącej - podejrzana zmuszana była do trzymania ręki przez pewien czas w ukropie. Jeśli dłoń nie doznała żadnych obrażeń, wówczas uważano, że kobieta jest niewinna. W przeciwnym wypadku została skazana na śmierć.
- próbę wody zimnej - podejrzanej wiązano kończyny, a następnie wrzucano do wody. Jeżeli nie zanurzała się oznaczało to, że jest winna. W owych czasach kobiety nosiły obszerne suknie, które zatrzymując powietrze utrzymywały je na wodzie. Traktowano to jednak jako dowód, iż "czysta" woda nie chce przyjąć "nieczystej" kobiety.
Winne kobiety najczęściej palono żywcem na stosie w miejscu straceń, widocznym dla wszystkich.
