Procesy norymberskie

Z Wikipedii

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Porozumienia z 8 sierpnia 1945 w przedmiocie ścigania i karania głównych przestępców wojennych Osi i Karty Międzynarodowego Trybunału Wojskowego

Ława oskarżonych procesu norymberskiego

Procesy Norymberskie - nazwą tą określa się serię procesów sądowych zbrodniarzy hitlerowskich toczonych przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym. Decyzję o nich podjęto na kolejnych konferencjach Wielkiej Trójki, sprecyzowano natomiast podczas sesji w Poczdamie. Akt oskarżenia poszczególnych procesów obejmował:

podżeganie i przygotowanie wojny,
dokonanie zbrodni przeciwko pokojowi,
dokonanie zbrodni wojennych,
dokonanie zbrodni przeciwko ludzkości.

W latach 1945-1949 przeprowadzono kolejnych 12 procesów, wyłącznie przed Amerykańskimi Trybunałami Wojskowymi, co spowodowane było rosnącymi rozbieżnościami między wielkimi mocarstwami. Procesy te odbywały się od 9 grudnia 1946 do 13 sierpnia 1949 i były to kolejno:

Delegacja polska na proces norymberski obejmowała m.in. takie osoby jak: prof. Tadeusz Cyprian - przedstawiciel w Komisji Narodów Zjednoczonych do spraw Zbrodni Wojennych, prokuratorzy - dr Stanisław Piotrowski i dr Jerzy Sawicki a przewodniczącym polskiej delegacji był prof. płk. Marian Muszkat. Dokonali oni sporządzenia tzw. polskiego aktu oskarżenia, obejmującego ponad 100 stron i zawierającego najważniejsze fakty i dokumenty dotyczące zbrodni hitlerowskich w Polsce i polityce okupanta wobec narodu polskiego. Zgromadzony materiał dowodowy w postaci aktu oskarżenia pozwolił na sprecyzowanie zarzutów oskarżonym oraz na znaczne rozszerzenie problematyki polskiej w czasie postępowania dowodowego przed Trybunałem. Jednakże polska delegacja nie mogła brać formalnego udziału w pracach Trybunału, gdyż umowa londyńska z 8 VIII 1945 r. (zob.wiki źródła), przewidywała udział w procesie jedynie przedstawicieli czterech mocarstw, które występowały w imieniu wszystkich narodów.

Zobacz też: Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze