Przesiedleniec
Z Wikipedii
Przesiedleniec (dt. Aussiedler), potocznie zwany też wypędzony (dt. Vertriebene) – według niemieckiego prawa przesiedleńczego (Bundesvertriebenengesetz) to osoba należąca do mniejszości niemieckiej, przybyła z zagranicy na pobyt stały do Niemiec. Od 1 stycznia 1993 zwana oficjalnie Spätaussiedler (późny przesiedleniec). W latach 1949 - 1969 sprawami przesiedleńców zajmowało się specjalne Ministerstwo ds. Wypędzonych, Uciekinierów i Poszkodowanych Przez Wojnę.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwsza regulacja prawna dotycząca statusu osób przesiedlonych do Niemiec pochodziła z 19 maja 1953. Z uzyskaniem statusu „przesiedleńca” wiązały się np. prawo do odszkodowania za pozostawione mienie i przywileje podatkowe. Przepisy prawne w tym zakresie zmieniały się od ich powstania wielokrotnie, np. ostatnie zmiany z 1990 i 1997 roku dotyczyły procedury uzyskania status przesiedleńca, tzn. status ten mogą uzyskać jedynie osoby przybyłe do Niemiec po sprawdzeniu ich pochodzenia i wydaniu przez niemieckie placówki dyplomatyczne za granicą stosownego zaświadczenia (Aufnahmebescheid). Dodatkowo od 1997 r. sprawdzana jest znajomość języka niemieckiego.
[edytuj] Pochodzenie przesiedleńców
Pierwsi przesiedleńcy pochodzili przeważnie z terenów utraconych przez Niemcy po II wojnie światowej i innych obszarów Europy wschodniej i południowo wschodniej (jak np. Kraj Sudecki, Siedmiogród itd.) i do początku lat 1990. stanowili oni większość tej grupy migracyjnej. Od lat 1990., gros przesiedleńców przybywa do Niemiec z krajów byłego ZSRR.
[edytuj] Organizacje przesiedleńcze
W Niemczech przesiedleńcy, zorganizowani są w organizacjach jak: Związek Wypędzonych lub różnego typu ziomkostwach. Swój okres wzrostu organizacje te mają od ok. końca lat 1970. za sobą, a wielu ich członków urodziło się już w Niemczech.