Przestrzeń funkcyjna
Z Wikipedii
Przestrzeń funkcyjna – zbiór funkcji określonych na pewnej przestrzeni topologicznej wyposażony w dodatkowe, zgodne ze sobą struktury, np. przestrzeni liniowej i przestrzeni metrycznej.
[edytuj] Przykład
Przestrzenią funkcyjną jest zbiór wszystkich funkcji ciągłych na odcinku domkniętym.
Określając bowiem działania na funkcjach w „naturalny” sposób jako
,
,
a normę funkcji jako
,
otrzymuje się unormowaną przestrzeń liniową. Okazuje się, że jest ona przestrzenią Banacha, dlatego podczas badania tej przestrzeni można korzystać z całego aparatu ogólnej teorii.
[edytuj] Przestrzenie liniowe
![](../../../../images/shared/thumb/3/35/Information_icon.svg/15px-Information_icon.svg.png)
[edytuj] Liniowa niezależność
![](../../../../images/shared/thumb/3/35/Information_icon.svg/15px-Information_icon.svg.png)
Funkcje, traktowane jako wektory pewnej przestrzeni funkcyjnej, również mogą być liniowo niezależne: jest to zbiór funkcji fi, takich że żadnej funkcji nie można przedstawić jako kombinacji liniowej innych funkcji z tego zbioru.
Przykładem może być układ funkcji potęgowych określonych dla
.
[edytuj] Zobacz też
- przegląd zagadnień z zakresu matematyki,
- przestrzeń Banacha,
- przestrzeń Hilberta,
- przestrzeń Lp,
- przestrzeń Musielaka-Orlicza,
- przestrzeń Orlicza,
- przestrzeń Sobolewa.