Przewlekła choroba płuc

Z Wikipedii

	Dysplazja oskrzelowo-płucna rozpoczynająca się w okresie okołoporodowym
()
ICD-10:	P27.1
P27.1.0 {{{X.0}}}
P27.1.1 {{{X.1}}}
P27.1.2 {{{X.2}}}
P27.1.3 {{{X.3}}}
P27.1.4 {{{X.4}}}
P27.1.5 {{{X.5}}}
P27.1.6 {{{X.6}}}
P27.1.7 {{{X.7}}}
P27.1.8 {{{X.8}}}
P27.1.9 {{{X.9}}}

Przewlekła choroba płuc (ang. Chronic Lung Disease, CLD) - jest ciężką, jatrogenną chorobą płuc, wywołana długotrwałą sztuczną wentylacją i wysokimi stężeniami tlenu, stwierdzaną głównie u małych wcześniaków.

Charakteryzuje się koniecznością przewlekłej tlenoterapii powyżej 28 dnia życia i charakterystycznym obrazem RTG płuc. Jest też określana jako dysplazja oskrzelowo-płucna.

[edytuj] Epidemiologia

Wystąpienie choroby silnie koreluje z wiekiem noworodka i długością stosowania sztucznej wentylacji. Młodszy wiek płodowy oraz większa długość wentylacji zwiększają ryzyko wystąpienie choroby. Choroba występuje u 15% noworodków wentylowanych sztucznie ponad 3 tygodnie, ale już u 50% wcześniaków z masą urodzeniową poniżej 1000 g.

[edytuj] Przyczyny

U podstaw choroby leży niedojrzałość funkcjonalna i morfologiczna płuc noworodka i dodatkowych czynników, zależnych od technologii sztucznej wentylacji, które nasilają stopień uszkodzenia płuc. Są to:

toksyczne działanie tlenu
stosowanie wysokich ciśnień wdechowych wywołujących uraz ciśnieniowo-objętościowy
zakażenia układu oddechowego
niedobory energetyczne

[edytuj] Objawy

konieczność przewlekłej tlenoterapii
przewlekła hiperkapnia
duszność
bronchospazm
nadmierne wydzielania śluzu oskrzelowego
nawracające zapalenia płuc
niewydolność prawokomorowa serca

[edytuj] Leczenie

przewlekła tlenoterapia
dieta wysokokaloryczna
ograniczenie podaży płynów
stosowanie leków moczopędnych i leków rozszerzających oskrzela
zapobieganie infekcjom płuc
fizykoterapia układu oddechowego

[edytuj] Profilaktyka CLD

zapobieganie porodom przedwczesnym
kortykoterapia prenatalna
wczesne podanie surfaktantu
stosowanie nieinwazyjnych metod wspomagania oddychania (CPAP)
zapobieganie zakażeniom

[edytuj] Rokowanie

Wystąpienie choroby może prowadzić do pojawienia się niewydolności oddechowej i astmy oskrzelowej w późniejszym okresie. W tej grupie chorych dzieci występuje też większa ilość nagłych zgonów oraz opóxnienie rozwoju psychomotorycznego.