Przewodnienie izotoniczne
Z Wikipedii
Przewodnienie izotoniczne - zaburzenie gospodarki wodnej, polegające na zwiększeniu zawartości sodu w organizmie. Sód będąc ważnym składnikem płynu pozakomórkowego, doprowadza do zwiększenia się przestrzeni wodnej pozakomórkowej, co doprowadza do nagromadzenia się w niej płynów i rozwoju obrzęków.
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny
Rozwój obrzęków w przewodnieniu izotonicznym jest zależne od wielu czynników;
- wzrost ciśnienia hydrostatycznego
- spadek ciśnienia onkotycznego
- utrudniony odpływ chłonki
- zwiększenie przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych
- czynniki hormonalne zależne od układu RAA lub ANP
W wyniku szeregu zaburzeń patofizjologicznych powyższe zaburzenia doprowadzają do;
- upośledzonej czynności nerek
- zmniejszonej objętości wyrzutowej serca
- zmian hemodynamicznych w krążeniu wrotnym wątroby.
W zależności, który mechanizm staje się dominującym, mówi się o obrzękach pochodzenia nerkowego, sercowego bądź wątrobowego.
[edytuj] Leczenie
Leczenie przewodnienia izotonicznego musi być ukierunkowane na likwidację przyczyn je wywołujących, czyli powinno być ukierunkowane na wyrównanie funkcji nerek, serca lub wątroby. Wśród ogólnych zasad leczenia na pierwsze miejsca wysuwają się;
- ograniczenie podaży sodu i płynów
- stosowanie leków moczopędnych
[edytuj] Bibliografia
- "Choroby wewnętrzne" pod red. A. Szczeklika, str. 2169 ISBN 83-7430-069-8
