Raúl Lozano
Z Wikipedii
Raúl Lozano (ur. 3 września 1956 w La Plata) – argentyński trener siatkarski, selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2006 zdobył wicemistrzostwo świata.
Ukończył studia inżynierskie oraz Szkołę Menadżerów w Argentynie. Grał zawodowo jako gracz w lidze argentyńskiej na pozycji rozgrywającego, kariery zawodniczej jednak nie zrobił i nie jest znany jako siatkarz, prawdziwe sukcesy odniósł jako trener, jest uznawany za jednego z najlepszych szkoleniowców świata. Karierę trenerską rozpoczął od prowadzenia drużyn młodzieżowych (1974-1978 Estudientes de la Plata oraz 1978-1981 Gimnasia y Esprima la Plata). Jako trener seniorów pracuje od 1981.
W Argentynie prowadził drużyny: Gimnasia & Esprima la Plata (1978-1981), Obras de Sanitarias (1981-1983) i Ferro Caril Oeste Ok (1983-1987, mistrzostwo Argentyny, Puchar Ameryki Południowej).
W 1987 rozpoczął pracę w lidze włoskiej, gdzie był trenerem drużyn drugoligowych: Rex Pordenone (1987-1988) i Cedisa Salerno (1988-1989), oraz pierwszoligowych: Olio Venturi Spoleto (1990-1991) i Misura/Milan Volley (1991-1993, dwukrotne wicemistrzostwo Włoch, klubowe mistrzostwo świata, Puchar Zdobywców Pucharów).
W latach 1994-1996 był trenerem reprezentacji Hiszpanii, z którą zdobył srebrny medal na Uniwersjadzie w Japonii.
W 1997 powrócił do ligi włoskiej jako trener pierwszoligowych: Lube Banca Marche Macerata (1997-1998, brązowy medal mistrzostw Włoch, trzecie miejsce w Pucharze CEV) oraz Iveco Palermo (1998-2000, dwukrotnie brązowy medal mistrzostw Włoch, Puchar CEV 2000). W latach 1999-2000 był także trenerem reprezentacji Hiszpanii, z którą zdobył V miejsce w Lidze Światowej i Pucharze Świata (1999) oraz IX miejsce na Olimpiadzie (2000).
Od 2000 był trenerem włoskiego Sisley Treviso (2000-2001, mistrzostwo Włoch, finalista Pucharu Włoch, Superpuchar Włoch, Finalista Ligi Mistrzów).
W 2002 trener greckiego Iraklisu Saloniki (2002-2003, wicemistrzostwo Grecji), a w 2003 ponownie Lube Banca Marche Macerata (2003-2004).
Uznany przez La Gazzetta dello Sport za najlepszego trenera we Włoszech w roku 2004. Pracował również jako wykładowca na kursach trenerskich.
17 stycznia 2005 wygrał konkurs na stanowisko selekcjonera siatkarskiej reprezentacji Polski. Jego osiągnięcia na tym stanowisku to:
- IV miejsce w Lidze Światowej w 2005
- V miejsce na Mistrzostwach Europy w 2005
- I miejsce w IV Memoriale Huberta Wagnera w 2006
- II miejsce na Mistrzostwach Świata w 2006
- IV miejsce w Lidze Światowej w 2007
- I miejsce w VI Memoriale Huberta w 2008
- Awans na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie w 2008 roku
6 grudnia 2006 został przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
6 stycznia 2007 - Laureat nagrody "Trener Roku" w plebiscycie Gali Mistrzów Polskiego Sportu TVP.
15 stycznia 2007 - Człowiek Roku Wirtualnej Polski.
12 kwietnia 2007 - Człowiek i Trener Roku czytelników miesięcznika "Super Volley".
Posiada obywatelstwo argentyńskie i włoskie.
Jest żonaty, ma syna.
[edytuj] Zobacz też
| poprzednik: Stanisław Gościniak |
Trener polskich siatkarzy od 2005 |
następca: - |
