Raghunatha Bhatta Goswami
Z Wikipedii
Raghunatha Bhatta Goswami (ur. w 1505, zm. w 1579 n.e.) to święty i teolog gaudija wisznuizmu, jeden z grupy Sześciu Goswamich, uznawany za idealnego wyznawcę bhakti jogi i ideał sługi Ćajtanji Mahaprabhu (inkarnacji Kryszny).
[edytuj] Biografia
Urodził się w pobożnej rodzinie wyznawców wisznuizmu we Wschodnim Bengalu (obecny Bangladesz). Jego ojciec Tapana Miszra znał Ćajtanję Mahaprabhu i niekiedy gościł u siebie w domu. Podczas tych wizyt Ragunatha miał przywilej masowania stóp Ćajtanji.
Raghunatha studiował retorykę i gramatykę sanskrytu oraz święte pisma hinduizmu. Po zakończeniu nauki ojciec wysłał go do Puri, gdzie Raghunatha spędził osiem miesięcy służąc Ćajtanji i gotując dla niego. W podziękowaniu otrzymał od Ćajtanji girlandę wykonaną z tulasi.
Po śmierci rodziców Raghunatha wrócił do świątyni Dźagannatha w Puri, gdzie ponownie spędził osiem miesięcy w służbie Ćajtanji. Następnie został przez Ćajtanję wysłany do Vrindavanu i tam studiował Wedy i Purany (m.in. Bhagawata Purana) pod kierunkiem Rupy i Sanatany Goswamich oraz został przyjęty do grupy Sześciu Goswamich.
Uczniowie Raghunathy wznieśli we Vrindavanie świątynię Gaura-Gowinda. Wszystkie odłamy gaudija wisznuizmu uznają Raghunathę za swojego mistrza duchowego (guru).
[edytuj] Link zewnętrzny
- (en) Raghunatha Bhatta Goswami (radhakunda.com)