Reichsmark
Z Wikipedii
Reichsmark - niemiecka jednostka monetarna, wprowadzona w wyniku wymiany walutowej w 1924 r. (kurs wymiany: 1 bilion marek inflacyjnych = 1 nowa marka). Emitowana przez Reichsbank (Bank Rzeszy). Dzieliła się na 100 reichspfennigów.
Początkowo nazwą nowej waluty była rentenmarka, jednakże mocą Ustawy Bankowej z 1924 r., rentenmarka została przemianowana na reichsmarkę.
Wydawano następujące nominały monet:
- 1 reichspfennig (brąz 1924-1940, cynk 1940-1946),
- 2 reichspfennig (brąz 1923-1940),
- 4 reichspfennig (brąz 1932),
- 5 reichspfennig (aluminium-brąz 1924-1939, cynk 1940-1948),
- 10 reichspfennig (aluminium-brąz 1924-1939, cynk 1940-1948),
- 50 reichspfennig (nikiel 1927-1939, aluminium 1939-1944),
- 1 reichsmark (srebro 1925-1927, nikiel 1933-1939),
- 2 reichsmark (srebro 1925-1939),
- 3 reichsmark (srebro 1925-1933),
- 5 reichsmark (srebro 1925-1939).
Obiegowe emisje srebrnych monet dwumarkowych (1936-1939) i pięciomarkowych (1935-1939) przedstawiają na rewersie portret P. von Hindenburga. Wcześniejsze pięciomarkówki (1934-1935) przedstawiają kościół garnizonowy w Poczdamie.
Banknoty emitowane przez Reichsbank posiadały napis "Reichsbanknote" i wydawane były w następujących nominałach:
- 5 reichsmark
- 10 reichsmark
- 20 reichsmark
- 50 reichsmark
- 100 reichsmark
- 1000 reichsmark.
