Richard Casey, baron Casey

Z Wikipedii

Lord Casey
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1890 Brisbane
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1976 Berwick
16. gubernator generalny Australii
Okres urzędowania	od 22 września 1965 do 30 kwietnia 1969
Poprzednik	Lord De L'Isle
Następca	Paul Hasluck

Richard Gardiner Casey, baron Casey KG, GCMG, CH, DSO (ur. 29 sierpnia 1890 w Brisbane, zm. 7 czerwca 1976 w Berwick, Wiktoria) - australijski polityk i dyplomata, w latach 1935-1939 minister finansów, następnie w latach 1951 - 1960 minister spraw zagranicznych, a w latach 1965 - 1969 gubernator generalny Australii.

Był synem Richarda Gardinera Caseya i Evelyn Harris. Młody Casey kształcił się w Cumloden School w St Kilda oraz w Melbourne Grammar. W 1909 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Melburne, ale później przeniósł się do Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie uzyskał tytuł bakałarza sztuk w 1913 r. W 1914 wstąpił do armii i walczył w bitwie o Gallipoli, a następnie we Francji. Po śmierci jego ojca - zamożnego przedsiębiorcy - w 1919 r., przez kilka lat zajmował się zarządzaniem pozostawionymi mu w spadku firmami. W latach 1924-1931 był australijskim oficerem łącznikowym przy brytyjskim rządzie w Londynie. W 1926 r. poślubił Ethel Marian Sumner Ryan i miał z nią dwoje dzieci.

W 1931 r. Casez został członkiem Izby Reprezentantów z ramienia Partii Zjednoczonej Australii jako reprezentant okręgu Corio. Cztery lata później stanął na czele Ministerstwa Skarbu, zaś w latach 1939-1940 był ministrem zaopatrzenia i rozwoju. W 1940 r. został pierwszym w historii australijskim ambasadorem w Waszyngtonie. W 1942 r. przeszedł do brytyjskiej dyplomacji (Australia była wówczas formalnie dominium brytyjskim i takie transfery były w pełni możliwe) i został przedstawicielem londyńskiego rządu na Bliskim Wschodzie, z siedzibą w Kairze. W latach 1944-1946 był brytyjskim gubernatorem Bengalu.

W 1946 r. wrócił do Australii i zajął się budowaniem struktur nowoutworzonej Liberalnej Partii Australii. W 1949 r. wrócił do parlamentu jako reprezentant okręgu La Trobe i zarazem do resortu zaopatrzenia i rozwoju, a dwa lata później stanął na czele australijskiej dyplomacji. Po dziewięciu latach sprawowania urzędu, w 1960 r. ogłosił przejście na polityczną emeryturę. W uznaniu jego zasług dla Wielkiej Brytanii, w tym samym roku jako trzeci (i jak dotąd ostatni) Australijczyk otrzymał parostwo jako baron Casey.

W 1965 r. został gubernatorem generalnym Australii. Choć funkcja ta ma charakter głównie ceremonialny, gubernator posiada pewne kompetencje w przypadku kryzysów rządowych. Kryzys taki wystąpił w 1967 r. po śmierci w tajemniczych okolicznościach (przyjmuje się, że utonął, choć nigdy nie odnaleziono ciała) premiera Harolda Holta. Decyzja o wskazaniu nowego premiera należała do barona Casey'a. Najbardziej naturalnym wyborem był nowy lider najsilniejszej wówczas w parlamencie Partii Liberalnej, William McMahon. Gubernator wybrał jednak lidera koalicyjnej Partii Krajowej, Johna McEwena, powołując się na precedens z 1939 r., w wyniku którego premierem został Earle Page.

W 1969 jego kadencja dobiegła końca i wraz z żoną wyprowadził się ze stolicy na swoją farmę w stanie Wiktoria. W 1974 był poważnie ranny w wypadku samochodowym, po którym nigdy nie doszedł w pełni do siebie. Zmarł w 1976. Obecnie gmina, na terenie której znajdowała się farma, nosi nazwę City of Casey. Jego imię nosi także budynek będący obecnie siedzibą australijskiego resortu spraw zagranicznych i handlu.