Herbert Morrison
Z Wikipedii
Herbert Stanley Morrison, baron Morrison of Lambeth CH (ur. 3 stycznia 1888 w Londynie, zm. 6 marca 1965 tamże), brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Ramsaya MacDonalda, Winstona Churchilla i Clementa Attlee.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Był synem policjanta. W dzieciństwie z powodu infekcji utracił wzrok w prawym oku. W wieku 14 lat zrezygnował z nauki i rozpoczął pracę jako chłopiec na posyłki. Początkowo związany był z Federacją Socjaldemokratyczną, następnie przeszedł do Partii Pracy. Z powodów wyznaniowych nie brał udziału w walkach I wojny światowej. Po wojnie Morrison został liderem londyńskiej Partii Pracy. W 1919 r. został wybrany do rady okręgu miejskiego Hackney. W latach 1920-1921 był jego burmistrzem.
W 1922 r. został wybrany do rady hrabstwa Londynu. W 1923 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Hackney South. Okręg ten reprezentował do 1945 r., z przerwami w latach 1924-1929 i 1931-1935. Następnie reprezentował okręg wyborczy Lewisham East, a od 1950 r. Lewisham South.
Po powrocie do parlamentu w 1929 r. został ministrem transportu w drugim rządzie MacDonalda i był nim do 1931 r. W 1933] r. został liderem frakcji laburzystów w radzie hrabstwa Londynu, a w 1934 r. przewodniczącym tej rady. Na tym stanowisku doprowadził do ujednolicenia systemu transportu w Londynie oraz stworzył pas zieleni wokół przedmieść. Po powrocie do ław parlamentu w 1935 r. stanął do wyborów na lidera Partii Pracy, ale przegrał z Clementem Attlee. W gabinecie wojennym Winstona Churchilla objął w 1940 r. stanowisko ministra zaopatrzenia. Wkrótce jednak został ministrem spraw wewnętrznych. W 1943 r. bez powodzenia startował w wyborach na skarbnika Partii Pracy.
Wraz z końcem II wojny światowej Morrison wraz z całą Partią Pracy opuścił gabinet wojenny. Brał udział w przygotowaniu manifestu wyborczego laburzystów Let us Face the Future. Po wygranych wyborach został Lordem Przewodniczącym Rady, przewodniczącym Izby Gmin oraz wicepremierem. W 1951 r. został na krótko ministrem spraw zagranicznych. W latach 1945-1955 był również wiceprzewodniczącym Partii Pracy. W 1955 r. wystartował w wyborach na lidera tego ugrupowania, ale przegrał z Hugh Gaitskellem.
Morrison zasiadał w Izbie Gmin do 1959 r. Następnie został kreowany parem dożywotnim jako baron Morrison of Lambeth i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1960-1965 był przewodniczącym British Board of Film Censors. Zmarł w 1965 r.
[edytuj] Publikacje
- Socialisation and Transport, 1933
- Looking Ahead, 1933
- Parliamentary Government in Britain, 1949
- Autobiography, 1960
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Bibliografia
- Bernard Donoughue, George Jones, Herbert Morrison - Portrait of a Politician, Orion, 2001, ISBN 1842124412
| Poprzednik Wilfrid Ashley |
Minister transportu Wielkiej Brytanii 1929-1931 |
Następca Percy Pybus |
| Poprzednik Leslie Burgin |
Minister zaopatrzenia Wielkiej Brytanii 1940 |
Następca Andrew Duncan |
| Poprzednik John Anderson |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1940-1945 |
Następca Donald Somervell |
| Poprzednik Clement Richard Attlee |
Wicepremier Wielkiej Brytanii 1945-1951 |
Następca Anthony Eden |
| Poprzednik Ernest Bevin |
Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii 1951 |
Następca Anthony Eden |
| Poprzednik Anthony Eden |
Minister spraw zagranicznych w brytyjskim gabinecie cieni 1951-1955 |
Następca Alfred Robens |
| Poprzednik Frederick Marquis, 1. baron Woolton |
Lord Przewodniczący Rady 1945-1951 |
Następca Christopher Addison, 1. wicehrabia Addison |
| Poprzednik Anthony Eden |
Przewodniczący Izby Gmin 1945-1951 |
Następca James Chuter Ede |
| Poprzednik Arthur Greenwood |
Wiceprzewodniczący Brytyjskiej Partii Pracy 1945-1955 |
Następca Jim Griffiths |
W dniu powstania
William Adamson • Albert Alexander • William Benn • Margaret Bondfield • Noel Buxton • John Robert Clynes • William Graham • Arthur Greenwood • Arthur Henderson • George Lansbury • Ramsay MacDonald • Lord Parmoor • Lord Passfield • Lord Sankey • Thomas Shaw • Philip Snowden • James Henry Thomas • Lord Thomson • Charles Trevelyan
Późniejsi członkowie gabinetu
Christopher Addison • Lord Amulree • Vernon Hartshorn • Thomas Johnston • Hastings Lees-Smith • Herbert Morrison
W dniu powstania
Clement Attlee • Neville Chamberlain • Winston Churchill • Arthur Greenwood • Lord Halifax
Późniejsi członkowie gabinetu
John Anderson • Lord Beaverbrook • Ernest Bevin • Richard Casey • Stafford Cripps • Anthony Eden • Oliver Lyttelton • Herbert Morrison • Lord Moyne • Kingsley Wood • Lord Woolton
W dniu powstania
Lord Addison • Albert Alexander • Clement Attlee • Aneurin Bevan • Ernest Bevin • James Chuter Ede • Stafford Cripps • Hugh Dalton • Arthur Greenwood • George Hall • George Isaacs • Lord Jowitt • Jack Lawson • Herbert Morrison • Lord Pethick-Lawrence • Manny Shinwell • Lord Stansgate • Joseph Westwood • Ellen Wilkinson • Tom Williams
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Inman • Arthur Creech Jones • Lord Listowel • Philip Noel-Baker • Lord Pakenham • George Tomlinson • Harold Wilson • Arthur Woodburn
W dniu powstania
Lord Addison • Lord Alexander of Hillsborough • Clement Attlee • Aneurin Bevan • Ernest Bevin • James Chuter Ede • Stafford Cripps • Hugh Dalton • Patrick Gordon Walker • Jim Griffiths • George Isaacs • Lord Jowitt • Hector McNeil • Herbert Morrison • Manny Shinwell • George Tomlinson • Tom Williams • Harold Wilson
Późniejsi członkowie gabinetu
Hugh Gaitskell • Alfred Robens • Hartley Shawcross • Richard Stokes
