Rudolf Probst
Z Wikipedii
Rudolf Probst ( ur. 1923, w Zarszynie - ) ps. Świt, Weksler, Zygmunt Panek, żołnierz ZWZ-AK (OP-23) polski obywatel pochodzenia niemieckiego, od listopada 1943 tłumacz Sicherheistpolizei w Sanoku. Uczestnik akcji Burza w powiecie sanockim.
Do 1943 łącznik i kolporter prasy konspiracyjne, misje do Stryja i Stanisławowa. W domu Probstów dzięki podpisaniu niemieckiej listy narodowościowej można było słuchać audycji radiowych, dom był również miejscem spotkań konspiracyjnej ZWZ. W maja 1943 Rudolf Probst nawiązał kontakt z komendantem obwodu AK Adamem Winogrodzkim w majątku Oskara Schmidta w Besku. Został następnie zaprzysiężony i wyznaczony do pełnienia funkcji agenta w siedzibie sanockiego gestapo. Jako członek konspiracji pełnił rolę "wtyczki" przekazywał informacje o zagrożeniach, zabezpieczał organizację przed infiltracją donosicieli, zdrajcami i konfidentami. W gestapo podjął pracę w listopadzie 1943 pełniąc służbę jako tłumacz korespondencji, donosów, pism, oraz przesłuchań w placówce kierowanej przez SS-Obersturmführera Karla Luxa przy Bergstrasse 5 w Sanoku (ul. Kazimierza Wielkiego). Obsługiwał m.in. telefony i odbierał informacje z dalekopisu. Placówka sanockiego gestapo ze względu na położenie w strefie przygranicznej miała bezpośrednie połączenie z Berlinem. W maju i czerwcu 1944 tuż przed zbliżającym się frontem radzieckim był jednym z konwojentów sanockiego archiwum podczas ewakuacji placówki gestapo do Tarnowa.
Rozpracował oraz przekazał polskiemu podziemiu całą gestapowską placówkę oraz listę osób rozpracowujących polski ruch oporu m.in. dane dotyczące Johana Lindego, Alfreda Hoenecke, Johana Bertholda Backera, Ottona Kratzmana, Ottona Grossa, Ottona Haferkorna, Adolfa Müllera, Karla Seifrieda, Maxa Lescha, Edwarda Fuchsla, Heinricha Wienbuda , Lwa Humeniuka i Hansa Quambuscha [1].
Dzięki jego pracy uratowano dziesiątki osób związanych z polskim ruchem oporu[2]
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Brygidyn, Kryptonim San - Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej 1939-1944. SKW SAN. 1992
- Jan Radożycki, Aby o nich nie zapomniano, Szczecin 2007
Przypisy
- ↑ S. Zabierski. Ściganie i karanie przestępców hitlerowskich, którzy popełnili zbrodnie wojenne na terenie południowo-wschodniej części Polski [w:] Studia nad okupacją hitlerowską południowo-wschodniej części Polski, t. I. Rzeszów. 1976. s. 175
- ↑ Jan Radożycki, "Aby o nich nie zapomniano", Andrzej Brygidyn " Kryptonim "San". strony 78, 182, 187, 200, 239
