Rybiarka duża
Z Wikipedii
Rybiarka duża | |||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | sowy | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | puszczykowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Scotopelia | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | rybiarka duża | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Scotopelia peli | |||||||||||||||||||||||||||||
(Bonaparte, 1850) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Rybiarka duża, Sowa rybiarka (Scotopelia peli syn. Bubo peli) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Zamieszkuje prawie całą Afrykę, na południe od Sahary. Osiadły. W Polsce nie występuje.
Spis treści |
[edytuj] Systematyka
Po raz pierwszy sowa ta została opisana przez holenderskiego przyrodnika H.S. Peli w połowie XIX wieku. Gatunek niekiedy zaliczany jest do rodzaju Bubo.
Etymologia nazwy naukowej (ewentualnie polskiej):
Nazwa "rybiarka" wzięła się od jej głównego pożywienia - ryb.
[edytuj] Morfologia
Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione podobnie. Upierzenie w szacie spoczynkowej: Wierzch ciała w rdzawobrązowe prążki, spód jasnopłowy z delikatnymi kreskami. Oczy duże, ciemne. Głowa spłaszczona, bez "uszu". Skok nieopierzony, białawy, często zakryty przez nogawice. dziób czarny, zakrzywiony. Upierzenie młodych: białawe z rudym nalotem, kolejne szaty coraz ciemniejsze. Młode osiągają dorosłe upierzenie po 15 miesiącach.
Rozmiary:
- Długość ciała: 51 - 65 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 153 cm
[edytuj] Głos
- Niskie, huczące "huuuummmmmm - it", donośne, często powtarzane.
[edytuj] Środowisko
Najchętniej zamieszkuje brzegi porośnięte kępami wysokich drzew na nizinnych terenach.
[edytuj] Zasięg występowania
Afryka od Senegalu, Nigerii i Etiopii na południe do Konga, Botswany i wschodniej części RPA.
[edytuj] Pożywienie
Głównie żywi się rybami m.in. szczupaki, leszcze, sumy. Czasami zjada żaby, kraby i mięczaki. Czeka na swoim stanowisku nad wodą. Śledzi najmniejsze zafalowania, które mogłaby wywołać ryba. Błyskawicznie rzuca się w dół, chwyta rybę mocno w pazury i powraca na stanowisko. Najpierw pożera głowę, niekiedy się nią nawet całkowicie zadowala.
[edytuj] Tryb życia i zachowanie
Żyje samotnie lub w parach, czasami z potomstwem. Dzień spędza ukryta w koronach nadbrzeżnych drzew. Rzadko oddala się od rzeki. Kiedy zapada zmrok, rybiarka rusza na polowanie.
Długość życia: Nie jest znana.
[edytuj] Rozród
[edytuj] Okres godowy
Toki: Samiec wabi samicę głębokim nawoływaniem, po którym następuje miękki, brzęczący dźwięk. Samica odpowiada wyższym, delikatniejszym tonem oraz krótszym odzewem. Podniecona sowa stroszy pióra i głowa staje się bardziej okrągła.
Habitat: Zazwyczaj wybiera wysoko położoną dziuplę w pniu dużego, rozgałęzionego i cienistego drzewa, rosnącego w pobliżu rzeki.
Gniazdo: Nie budują gniazda, ale wyścielają dno dziupli miękkimi gałązkami lub liśćmi.
[edytuj] Okres lęgowy
Jaja: Ptak składa z reguły 2.
Wysiadywanie: Wysiadywanie trwa ok 32 dni. Samica wysiaduje i ogrzewa je, a samiec zaopatruje ją i młode w pożywienie.
Rozmnażanie rybiarki zaplanowane jest tak, by pisklęta wykluły się w porze, kiedy w rzekach nie brakuje ryb.
Pisklęta: Wychowanie piskląt trwa około 10 tygodni. Ubarwienie dorosłych zyskują po 15 miesiącach.
[edytuj] Możliwości obserwacji
Odróżnić ją można od innych sów po charakterystycznych dużych i czarnych oczach oraz okrągłej głowie. Zobaczyć ją można w pobliżu rzek w Afryce.
[edytuj] Podgatunki
Gatunek jest monotypowy, nie wyróżnia się podgatunków.
[edytuj] Ciekawostki
- Łacińska nazwa rodzajowa Scotopelia pochodzi od greckich wyrazów "skotos" - ciemność i "peleia" - gołąb leśny.
- Rybiarki starają się każdego wroga odciągnąć jak najdalej od piskląt atakując lub udając ranną.
[edytuj] Bibliografia
- Gosler Andrew: Atlas Ptaków Świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
- "Encyklopedia zwierząt od A do Z" Warszawa 1999 ISBN 83-908277-3-5