Samantha Stosur
Z Wikipedii
| Samantha Stosur | |
| Państwo |  Australia |
| Miejsce zamieszkania | Gold Coast |
| Data urodzenia | 30 marca 1984 |
| Miejsce urodzenia | Brisbane |
| Wzrost | 172 cm |
| Waga | 65 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1999 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 27 (8 stycznia 2007) |
| Australian Open | 4R (2006) |
| Roland Garros | 3R (2007) |
| Wimbledon | 2R (2006, 2007) |
| US Open | 2R (2004) |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 22 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (6 lutego 2006) |
| Australian Open | F (2006) |
| Roland Garros | W (2006) |
| Wimbledon | SF (2005, 2007) |
| US Open | W (2005) |
| Strona internetowa | |
Samantha Stosur (ur. 30 marca 1984 w Brisbane) - australijska tenisistka o statusie profesjonalnym, liderka światowej klasyfikacji deblistek, mistrzyni turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, zwyciężczyni turnieju mistrzyń, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji i Pucharu Hopmana.
Spis treści |
[edytuj] Kariera zawodowa
W październiku 1998 roku Samantha wystąpiła w swoim pierwszym turnieju ITF w australijskim Kooralbyn, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Lisą McShea. Kilka pierwszych turniejów zagrała jedynie w grze pojedynczej. W grze podwójnej po raz pierwszy wystartowała w mieście, w którym mieszka - Gold Coast w parze z Melissą Dowse. W styczniu 2000 Australijka po raz pierwszy grała w eliminacjach do zawodowej imprezy, a był to wielkoszlemowy turniej Australian Open w Melbourne. Przegrała w pierwszej rundzie. W styczniu 2001 po raz kolejny próbowała swoich sił w eliminacjach turniejowych (w Gold Coast oraz Australian Open), ale i tym razem nieudanie. 18 marca wygrała swój pierwszy turniej ITF w grze podwójnej w Benalla ze swoją rodaczką, Monique Adamczak. Tydzień wcześniej grała w finale ITF w Warrnambool. Po półrocznej przerwie zagrała w japońskim Kugayama, dochodząc do finału singla i debla. Od tej pory coraz częściej wygrywała turnieje Międzynarodowej Federacji Tenisowej.
Jako 261 zawodniczka na świecie otrzymała dziką kartę do turnieju zawodowego w Gold Coast w 2002 i to był jej profesjonalny debiut. Przegrała w pierwszej rundzie z Anastazją Myskiną, podobnie jak w grze podwójnej z Evie Dominikovic. Zadebiutowała z dziką kartą w Australian Open - w pierwszej rundzie uległa Grecie Arn. W sezonie nie startowała później w imprezach zawodowych, ograniczając się do występów w turniejach ITF. Tam odnosiła znacznie większe sukcesy w deblu niż w singlu.
Po porażce w pierwszej rundzie w Gold Coast w 2003, doszła do trzeciej rundy Australian Open, eliminując Conchitę Martínez w pierwszej rundzie, a ulegając Danieli Hantuchovej. W deblu odpadła w pierwszej rundzie. Kolejne jej występy to pierwsza runda w Memphis (po kwalifikacjach) i Wimbledonie (przegrała z Lindsay Davenport), kilkakrotnie nie przeszła kwalifikacji. Z Alicią Molik w drugiej rundzie w Londynie przegrały z siostrami Williams.
Rok 2004 zakończyła w gronie stu najlepszych tenisistek świata. Osiągnęła pierwszy turniejowy półfinał w Gold Coast, pokonując Meghann Shaughnessy, wkrótce także ćwierćfinał w Acapulco i Seulu, gdzie przegrała z Marią Szarapową). W swoich dwóch meczach singlowych na Melbourne Park ustanowiła rekord turnieju w szybkości kobiecego serwisu, wynoszący 193 km/h. Po raz pierwszy w karierze zagrała we wszystkich turniejach wielkoszlemowych. 12 kwietnia sklasyfikowana na 97 miejscu rankingu, po raz pierwszy na miejscu dwucyfrowym. Odniosła porażkę na igrzyskach olimpijskich w Atenach, kończąc występy w grze pojedynczej i podwójnej na pierwszej rundzie (partnerką deblową była Nicole Pratt).
W roku 2005 wygrała pierwsze siedem turniejów deblowych w zawodowej karierze (w tym wielkoszlemowy US Open). Finały w Gold Coast i Sydney na początku roku dały jej prowadzenie w rankingu Champions Race, tuż przed rozpoczęciem Australian Open wdarła się do czołowej pięćdziesiątki rankingu tenisistek WTA. Zdobyła tytuł gry mieszanej w Melbourne. Z Bryanne Stewart wygrała pierwsze turnieje deblowe w Sydney i Amelia Island, w kolejnej części sezonu jej deblową partnerką została Lisa Raymond i tak jest do dnia dzisiejszego. Razem z Raymond wygrały turniej mistrzyń pod koniec sezonu.
W 2006 roku razem z Raymond Samantha zdobyła drugi wielkoszlemowy tytuł w deblu na kortach Rolanda Garrosa. Para zakończyła sezon na pierwszym miejscu rankingu Race i obroniła tytuł z turnieju mistrzyń. Obydwie zawodniczki zostały jednoczesnymi liderkami klasyfikacji deblistek (Stosur po raz pierwszy 6 lutego). Doszła do finału w Pradze w grze pojedynczej, półfinału w New Haven i trzykrotnie do ćwierćfinałów. Osiągnęła najlepszy singlowy wynik wielkoszlemowy czwartą rundą Australian Open, gdzie przegrała z Martiną Hingis (pokonała wcześniej Anę Ivanović). W sezonie ograła też Danielę Hantuchovą, Annę Czakwetadze i Lindsay Davenport. Zadebiutowała w czołowej trzydziestce rankingu singlowego.
Przegrała w ćwierćfinale w Gold Coast 2007 z Dinarą Safiną oraz w drugiej rundzie w Sydney z Jeleną Janković. Także w drugiej rundzie odpadła z Australian Open. Była w ćwierćfinałach w Tokio i Memphis. W turniejach w Indian Wells, Miami i Charleston doszła do trzeciej rundy. Odpadła w pierwszej rundzie w Berlinie i pokonała Amélie Mauresmo w drugiej rundzie w Rzymie (w trzeciej przegrała z Patty Schnyder). W grze podwójnej osiągnęła półfinał Australian Open, razem z Lisą Raymond wygrała turniej w Tokio, Indian Wells, Miami i Berlinie. 8 kwietnia 2007 utraciła prowadzenie w rankingu deblistek (Raymond wystartowała w jednym z turniejów z inną partnerką i zyskała dodatkowe punkty, Stosur w nim nie wzięła udziału). Trzecią rundę osiągnęła na kortach Rolanda Garrosa, przegrywając z Nicole Vaidišovą. Wystąpiła też w Wimbledonie, New Haven i US Open, ale tylko w Londynie przeszła pierwszą rundę. Po utracie miejsca pierwszego w rankingu deblistek osiągnęła razem z Lisą Raymond zwycięstwa w Berlinie i Eastbourne. Na Roland Garros i Wimbledonie dotarły do półfinałów, ale w Nowym Jorku odpadły już w czwartej rundzie. Ewidentnie Amerykanka i Australijka straciły tytuł najlepszych w sezonie, wyparte przez amerykańsko - zimbabwijski debel Liezel Huber i Cara Black.
Stosur nie pojawiła się na światowych kortach już do końca roku 2007, zajmując w listopadzie piąte miejsce w gronie deblistek całego świata. Jak się okazało, przyczyną absencji i słabych wyników po Wimbledonie była borelioza, na którą zachorowała tenisistka. Pierwsze objawy w postaci bólu głowy pojawiły się u niej już w lipcu podczas podróży z Nowego Jorku do Tampy. Australijka trafiła do szpitala, gdzie podejrzewano nawet zapalenie opon mózgowych. Treningi wznowiła w grudniu, planując powrót wraz z początkiem 2008 roku. Plany te spaliły jednak na panewce, a na tydzień przed końcem roku Stosur poinformowała, że wycofuje się zarówno z turnieju w Gold Coast, jak i Australian Open.
[edytuj] Życie prywatne
Tenisistka mieszka w Gold Coast. Jest córką Dianne i Tony'ego Stosur. Ma dwoje braci, Daniela i Dominica. Jej pasją jest muzyka i zakupy.
[edytuj] Wygrane turnieje
[edytuj] gra podwójna (22)
.svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
[edytuj] gra mieszana (1)
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partner | Finaliści | Wynik | |
| 1. | 24/01/2005 | Melbourne, Australian Open |
Wielki Szlem | 5 952 601 | twarda | Scott Draper |
 Liezel Huber Kevin Ullyett |
6:2, 2:6, 7:5 |
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Samantha Stosur sylwetka na stronie WTA Tour (en)
- Samantha Stosur sylwetka na stronie Pucharu Federacji (en)
- Oficjalna strona internetowa Samanthy Stosur
Cara Black • Kim Clijsters • Lindsay Davenport • Gigi Fernández • Martina Hingis • Liezel Huber • Anna Kurnikowa • Corina Morariu • Martina Navrátilová • Jana Novotná • Lisa Raymond • Virginia Ruano Pascual • Arantxa Sánchez Vicario • Larysa Sawczenko-Neiland • Pam Shriver • Anne Smith • Samantha Stosur • Rennae Stubbs • Paola Suárez • Ai Sugiyama • Helena Suková • Natasza Zwieriewa
