SARS (choroba)

Z Wikipedii

	SARS
()
ICD-10:	U04
U04.0 {{{X.0}}}
U04.1 {{{X.1}}}
U04.2 {{{X.2}}}
U04.3 {{{X.3}}}
U04.4 {{{X.4}}}
U04.5 {{{X.5}}}
U04.6 {{{X.6}}}
U04.7 {{{X.7}}}
U04.8 {{{X.8}}}
U04.9 {{{X.9}}}

SARS (od ang. Severe Acute Respiratory Syndrome – Zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej) – rodzaj nietypowego zapalenia płuc, które po raz pierwszy pojawiło się w końcu 2002 roku w prowincji Guangdong, na południu Chin. Informacje o tej nowej chorobie pojawiły się dopiero wtedy gdy zachorowali pierwsi pacjenci w Hongkongu i Wietnamie. Pierwszy raz rozpoznał chorobę lekarz WHO, Carlo Urbani, który diagnozował 48-letniego biznesmena z nieznanym schorzeniem wyglądającym na zapalenie płuc, sam zaraził się od niego i zmarł 29 marca 2003 roku w Tajlandii. Po pewnym czasie choroba rozprzestrzeniła się drogą podróży lotniczych na inne kraje świata. Do chwili obecnej śmiertelność w przypadku zachorowania na SARS jest oceniana na około 7%.

Choroba ta jest wywoływana przez niedawno odkrytego wirusa nazywanego wirusem SARS.

[edytuj] Rozwój epidemii

Choć pierwsze przypadki SARS były odnotowywane już w listopadzie 2002 roku, władze chińskie starały się to ukryć i zastosowały blokadę informacyjną. WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) została powiadomiona dopiero w lutym 2003 roku. Przypuszcza się, że to opóźnienie ułatwiło rozwój epidemii i spowodowało jej większe rozprzestrzenienie.

W wyniku krytyki władze Chińskiej Republiki Ludowej przyznały się do winy i wyraziły ubolewanie z powodu swoich zaniedbań.

Od kwietnia 2003 roku chińskie władze i system ochrony zdrowia podjęły szeroko zakrojone wysiłki w celu opanowania epidemii, są także o wiele bardziej otwarte na współpracę z instytucjami międzynarodowymi, głównie WHO.

Choroba rozprzestrzenia się drogą kropelkową, jednak nie da się także wykluczyć, że może też rozprzestrzeniać się poprzez kontakt z wydzielinami i przedmiotami z otoczenia pacjenta.

Nie zweryfikowano jeszcze tezy o możliwej modyfikacji wirusa pod wpływem czynników środowiskowych. Niepokojące jest niemalże równoczesne wystąpienie 321 przypadków choroby, na jednym z osiedli mieszkaniowych w Hongkongu, we wszystkich tych przypadkach choroba ponadto miała ostrzejszy przebieg: podwoiła się liczba pacjentów wymagających intensywnej terapii, zachorowało też więcej osób młodych i dotąd zdrowych.

Pod koniec lutego amerykański biznesmen podróżujący z Szanghaju, przez Hongkong do Hanoi w Wietnamie zachorował na SARS. Trafił do szpitala gdzie zaraziło się od niego 30 osób. Bez objawów poprawy został przewieziony do Hongkongu, gdzie zmarł.

W osobnym ognisku choroby w szpitalu w Hongkongu pojedynczy pacjent zainfekował 68 pracowników szpitala w marcu 2003 roku.

Nowe przypadki choroby obejmują krewnych osób chorych lub pracowników ochrony zdrowia. Sądzi się, że większości przypadków można było uniknąć gdyby stosowano procedury profilaktyczne przewidziane w wypadku wysoce zaraźliwych schorzeń.

Wszystkie przypadki, które pojawiły się na świecie mogą w sposób bezpośredni lub pośredni być powiązane z kontaktem z ludźmi, powracającymi z Azji Południowo-wschodniej.

80% przypadków z Hongkongu można przypisać pewnemu chińskiemu profesorowi medycyny pochodzącemu z prowincji Guangdong. Zaraził on 7 innych gości hotelowych zanim zmarł. Od tych 7 gości choroba rozprzestrzeniła się na pracowników szpitala.

12 marca WHO wydało ostrzeżenie dla służb medycznych na całym świecie w związku z zagrożeniem epidemią SARS. Wkrótce potem ostrzeżenie takie wydał CDC (Centrum Zwalczania Chorób) w Stanach Zjednoczonych.

Dnia 27 marca 2003 roku WHO zaleciła wykonywanie badań u podróżujących z zagrożonych rejonów. Wprowadzono kwarantannę, a w Singapurze szkoły zostały zamknięte na 10 dni, aby przeciwdziałać rozwojowi epidemii.

Dnia 27 marca 2003 roku w Hongkong zamknięto szkoły do dnia 6 kwietnia ze względu na epidemię SARS.

Dnia 3 kwietnia 2003 w Hongkongu przedłużono zamknięcie szkół do 21 kwietnia.

Dnia 9 maja 2008 została ogłoszona kwarantanna jednego pociągu w Kanadzie. Zmarła jedna osoba, 10 zachorowało.

[edytuj] Etiologia SARS

16 kwietnia dzięki globalnej współpracy 13 ośrodków naukowych z 10 krajów (m.in. z Hongkongu, Chin, Kanady, Wielkiej Brytanii, USA) naukowcy potwierdzili, że przyczyną choroby SARS jest nowy koronawirus. Został on nazwany wirus SARS. To tylko jeden z etapów programu, którego ostatecznym celem ma być wynalezienie efektywnych testów diagnostycznych i opracowanie skutecznej metody walki.

Pierwsze przypadki tego schorzenia pojawiły się w Chinach pod koniec 2002 roku. Jednak władze chińskie zabroniły prasie pisać o tym schorzeniu, a władze medyczne opóźniły przekazywanie raportów do WHO o ponad 4 miesiące. Było to przyczyną rozprzestrzenienia się choroby na Hongkong i Wietnam, a potem inne kraje świata.

[edytuj] Objawy i leczenie

Początkowe objawy zachorowania przypominają grypę. Mogą występować niektóre z objawów takich jak gorączka, bóle mięśniowe, osłabienie, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, kaszel, ból gardła i inne niecharakterystyczne objawy, łącznie lub osobno. Jednym objawem wspólnym dla wszystkich przypadków choroby jest temperatura powyżej 38°C.

W dalszym okresie choroby dochodzi do duszności. Objawy chorobowe pojawiają się najczęściej w ciągu 2-3 dni po zakażeniu (najdłużej 13 dni).

W około 10-20% przypadków konieczne jest podłączenie chorego do respiratora.

Badania wykonywane w celu rozpoznania SARS to przede wszystkim badanie RTG klatki piersiowej, a także badania krwi.

Objawy sugerujące zachorowanie na SARS to:

wysoka gorączka (powyżej 38°C)
oraz
- albo kontakt w ciągu ostatnich 10 dni z inną, chorą na SARS osobą
- albo powrót z terenów zachorowań na SARS (Chiny, Hongkong, Wietnam, Singapur i prowincja Ontario w Kanadzie)

Dodatkowo w badaniu RTG klatki piersiowej powinno stwierdzać się atypowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej.

[edytuj] Leczenie

Antybiotyki są nieskuteczne w leczeniu SARS. Lek przeciwwirusowy rybawiryna i kortykosterydy, choć początkowo donoszono o ich pozytywnym wpływie na przebieg choroby, obecne dane naukowe tego nie potwierdzają. Pacjenci, zgodnie z zaleceniami WHO powinni być izolowani, najlepiej w pokojach z podciśnieniem, z zachowaniem rygorystycznych barier epidemicznych. Dalsze leki przeciwwirusowe o znanej skuteczności przeciw grypie, wirusowemu zapaleniu wątroby czy AIDS, są poddawane próbom, aby ocenić ich skuteczność w leczeniu.

Zachorowania i zgony z powodu SARS do dnia 05.05.2003 wg WHO
Kraj	Ilość przypadków	Ilość zgonów
Australia	4	0
Brazylia	2	0
Bułgaria	1	0
Kanada	149	22
Niemcy	7	0
Hongkong	1637	187
Singapur	204	26
Szwajcaria	1	0
Tajwan	116	8
Tajlandia	7	2
Wielka Brytania	6	0
Stany Zjednoczone	61	0
Wietnam	63	5
Indonezja	2	0
Francja	5	0
Włochy	9	0
Szwecja	3	0
RPA	1	0
Filipiny	3	2
Mongolia	8	0
Kuwejt	1	0
Polska	1	0
Macao	1	0
Chiny	4280	206
Irlandia	1	0
Korea Południowa	1	0
Malezja	7	1
Rumunia	1	0
Hiszpania	3	0
Suma	6234	435