Seventeen Seconds

Z Wikipedii

Seventeen Seconds
Okładka
Album studyjny The Cure
Wydany	22 kwietnia 1980
Gatunek	post punk, rock gotycki
Długość	35:40
Wytwórnia	Fiction Records
Producent	Mike Hedges, Robert Smith
Oceny
All Music Guide link Pitchfork Media link Teraz Rock
Płyta po płycie
Boys Don't Cry (1980)	Seventeen Seconds (1980)	Faith (1981)
Single z albumu Seventeen Seconds
"A Forest" Wydany: 8 kwietnia 1980

Seventeen Seconds – drugi studyjny album zespołu The Cure, wydany w kwietniu 1980 roku. Jest to jedyny album The Cure, na którym zagrał Matthieu Hartley.

Spis treści 1 Historia płyty 2 Ponowne wydanie w 2005 roku 3 Lista utworów 3.1 Oryginalne wydanie z 1980 roku 3.2 Wydanie deluxe z 2005 roku 3.2.1 Pierwszy dysk 3.2.2 Drugi dysk 4 Twórcy 5 Produkcja 6 Przypisy

[edytuj] Historia płyty

Według krytyków, piosenki na Seventeen Seconds mają niejasne, często niepokojące teksty i "mroczne", oszczędne, minimalistyczne melodie. Niektórzy recenzenci uważali, że album przedstawia o wiele dojrzalsze The Cure, które bardzo rozwinęło się muzycznie w przeciągu niespełna roku ^[1]. Płyta ma wiele minimalistycznych cech, m.in. pogłosowy, "daleki" śpiew oraz proste brzmienie instrumentów. ^[2] Robert Smith powiedział, że album został wyprodukowany szybko i z natchnieniem - napisał słowa i muzykę do większości utworów podczas dwóch okazji do tego. Większość muzyki została skomponowana przez Smitha w domu jego rodziców na organach Hammonda. Album sprzedał się stosunkowo dobrze.

Seventeen Seconds przez niektórych krytyków było chwalone, a przez innnych zostało cierpko skrytykowane i nazwane "kolekcją soundtracków". Jeden z recenzentów opisał album jako "smutne Cure, siedzące w zimnych pokojach, patrzące na zegarki". Mimo zróżnicowanych ocen, w czasopismach pojawiało się wiele długich artykułów o zespole z licznymi zdjęciami Smitha bez makijażu, którego jeden z krytyków nazwał "alarmująco przystojnym".

Jest to pierwsza płyta, której okładkę Smith mógł wybrać sam.

Do zespołu dołączył basista Simon Gallup i keyboardzista Matthieu Hartley. Gallup zastąpił Michaela Dempseya, którego linie basowe były, według Roberta Smitha, zbyt "ozdobne" i nie pasowały do dźwięku innych instrumentów. Gra Hartleya na syntezatorze wniosła nowe brzmienie do eterycznego klimatu zespołu, jednak Hartley pokłócił się ze Smithem o złożoność muzyki (Hartley lubił złożone melodie, natomiast Smith wolał pojedyncze nuty). Hartley odszedł z zespołu po wydaniu Seventeen Seconds.

W Wielkiej Brytanii album został wydany razem z płytą Faith jako Happily Ever After dostępne jako album jedno- i dwupłytowy.

W 2000 roku magazyn Q umieścił Seventeen Seconds na 65. miejscu listy 100 Najlepszych Brytyjskich Albumów Wszechczasów.

[edytuj] Ponowne wydanie w 2005 roku

Album Seventeen Seconds został ponownie wydany 25 kwietnia 2005 r. w Wielkiej Brytanii (26 kwietnia w Stanach Zjednoczonych) jako część serii płyt w wersji deluxe. Nowe wydanie zawiera zremasterowaną wersję płyty na pierwszym dysku oraz dema i utwory grane na żywo na drugim dysku. Cztery z tych utworów zostały nagrane przez jednorazowy projekt pod nazwą Cult Hero - grupę grającą rock w stylu lat 70. (piosenki Easy Cure), której głównym wokalistą był listonosz Smitha, Frank Bell. Drugi dysk zawiera inne wersje (dema lub wykonania na żywo) wszystkich dziesięciu utworów z pierwszego dysku. Na dysku nie ma żadnych wcześniej niepublikowanych piosenek.

Istnieje również nowe jednopłytowe wydanie. W Wielkiej Brytanii zostało wydane 5 września 2005 roku, a w Stanach Zjednoczonych 4 kwietnia 2006 roku. Płyta zawiera oryginalny album, ale nie zawiera dodatkowego dysku. Płyta została wydana w standardowej wersji, w opakowaniu typu jewel case, a nie w digipaku. W niektórych krajach płyta "Deluxe Edition" stała się przedmiotem kolekcjonerskim - została wycofana z produkcji, a zastąpiła ją bardziej ekonomiczna jednopłytowa wersja.

[edytuj] Lista utworów

Wszystkie utwory napisane przez Smitha, Gallupa, Hartleya i Tolhursta.

[edytuj] Oryginalne wydanie z 1980 roku

1. "A Reflection" (instrumentalny) – 2:09
2. "Play for Today" – 3:39
3. "Secrets" – 3:20
4. "In Your House" – 4:07
5. "Three" – 2:36
6. "The Final Sound" (instrumentalny) – 0:53
7. "A Forest" – 5:55
8. "M" – 3:03
9. "At Night" – 5:54
10. "Seventeen Seconds" – 4:02

[edytuj] Wydanie deluxe z 2005 roku

[edytuj] Pierwszy dysk

Oryginalny album, jak wyżej

[edytuj] Drugi dysk

1. "I'm a Cult Hero" (winylowy singel grupy Cult Hero) - 2:59
2. "I Dig You" (winylowy singel grupy Cult Hero) - 3:40
3. "Another Journey by Train" (instrumentalne domowe demo) - 3:12
4. "Secrets" (instrumentalne domowe demo) - 3:40
5. "Seventeen Seconds" (na żywo) - 3:59
6. "In Your House" (na żywo) - 3:32
7. "Three" (alternatywny studyjny mix) - 2:45
8. "I Dig You" (Cult Hero na żywo) - 3:36
9. "I'm a Cult Hero" (Cult Hero na żywo) - 3:21
10. "M" (na żywo) - 2:56
11. "The Final Sound" (na żywo) - 0:26
12. "A Reflection" (na żywo) - 1:39
13. "Play for Today" (na żywo) - 3:46
14. "At Night" (na żywo) - 5:37
15. "A Forest" (na żywo) - 6:28

[edytuj] Twórcy

• Robert Smith - gitara, śpiew
• Simon Gallup - gitara basowa
• Laurence Tolhurst - perkusja
• Matthieu Hartley - instrumenty klawiszowe
• Frank Bell - główny wokalista grupy Cult Hero oraz pierwszego, drugiego, ósmego i dziewiątego utworu z drugiego dysku wydania deluxe Seventeen Seconds

[edytuj] Produkcja

• Producenci: Robert Smith, Mike Hedges
• Współproducenci: Chris Parry, Simon Gallup, Laurence Tolhurst i Matthieu Hartley
• Technicy: Mike Hedges, David Kemp
• Technik pomocniczy: Martyn Webster

Przypisy