Shenzhou

Z Wikipedii

Model Shenzhou 1 w skali 1:40

Shenzhou (pismo chińskie: 神舟) - seria chińskich pojazdów kosmicznych.

[edytuj] Budowa

Schemat pojazdu Shenzhou

Statek jest pod względem konstrukcyjnym zbliżony do statków Sojuz. Składa się z trzech części: kabiny, przedziału silnikowego i przedziału orbitalnego. Może zabrać na pokład 3 członków załogi. Wynoszenie na orbitę odbywa się przy użyciu rakiet Chang Zheng 2F (Długi Marsz 2F).
Moduł dowodzenia (lądownik) znajduje się w centralnej części statku i może pomieścić maksymalnie trzech astronautów. Kapsuła ma wysokość 2,50 m, średnicę u podstawy 2,52 m i masę 3240 kg. Wnętrze o objętości 6 m³ wyposażone jest w rozkładane fotele, pulpity sterownicze, systemy nawigacji i łączności oraz kontroli środowiska. Na szczycie kapsuły znajduje się właz o średnicy 70 cm. Dwa niewielkie iluminatory o średnicy po 30 cm umożliwiają widok na zewnątrz. U podstawy umieszczona jest osłona termiczna o masie 450 kg chroniąca lądownik podczas hamowania w atmosferze. Lądownik zaopatrzony jest w system spadochronów (spadochron główny ma powierzchnię 1200 m²) oraz 4 rakiet hamujących, które łagodzą uderzenie o grunt podczas lądowania.
Moduł orbitalny znajduje się z przodu modułu dowodzenia. Stanowi go cylindryczna kabina ciśnieniowa o długości 2,80 m, średnicy 2,25 m i masie 1500 kg. Wnętrze o objętości 8 m³ służy astronautom jako dodatkowe pomieszczenie robocze. Widok na zewnątrz umożliwia iluminator o średnicy 48 cm. Właz o średnicy 80 cm może służyć astronautom do wyjścia w otwartą przestrzeń kosmiczną. U podstawy 70 cm właz łączy kabinę z modułem dowodzenia. Moduł zaopatrzony jest w parę paneli ogniw słonecznych o powierzchni 12,2 m² oraz własne systemy nawigacyjne i napędowe dzięki czemu może kontynuować samodzielny lot bezzałogowy trwający ponad 6 miesięcy. Wyposażenie modułu zmienia się w zależności od celów misji. W dotychczasowych lotach składało się między innymi ze sprzętu zwiadu radioelektronicznego i kamer zwiadowczych. W przyszłości człon orbitalny będzie zaopatrzony w węzeł cumowniczy, dzięki któremu Shenzhou będzie mógł łączyć się z drugim statkiem lub stacją orbitalną. Sam moduł będzie mógł służyć jako ministacja orbitalna lub jako dodatkowy element większej stacji.
Moduł napędowy (serwisowy) umieszczony jest z tyłu kabiny lądownika. Jego długość wynosi 2,94 m, średnica 2,50 m w części centralnej i 2,80 m u podstawy, masa 3000 kg. Zespół napędowy składa się z 4 silników głównych o ciągu 2500 N każdy służących m. in. do wykonania manewru zejścia z orbity oraz z mniejszych silników korekcyjnych (8 po 150 N i 16 po 5 N ciągu każdy). Zbiorniki członu zawierają 1000 kg materiałów pędnych. Znajdują się tu też systemy kontroli środowiska i układy zasilania w energię statku. Para paneli ogniw słonecznych o całkowitej rozpiętości 17 m ma powierzchnię 24,5 m². Moduł napędowy oddziela się od lądownika podczas powrotu na Ziemię i ulega zniszczeniu w atmosferze.

[edytuj] Dane techniczne

[edytuj] Loty statków Shenzhou

• Shenzhou 1 - 19 listopada 1999 - bezzałogowy lot testowy
• Shenzhou 2 - 9 stycznia 2001 - żywe zwierzęta na pokładzie
• Shenzhou 3 - 25 marca 2002 - manekin
• Shenzhou 4 - 29 grudnia 2002 - manekin, wykonywanie eksperymentów na pokładzie
• Shenzhou 5 - 15 października 2003 - kosmonauta Yang Liwei 14 razy okrąża Ziemię
• Shenzhou 6 - 12 października 2005 - załoga Fei Junlong i Nie Haisheng spędza 5 dni w kosmosie

[edytuj] Planowane loty

• Shenzhou 7 - 2008 planowany spacer kosmiczny.
• Shenzhou 8 - planowane utworzenie stacji kosmicznej.
• Shenzhou 9 - połączenie na orbicie z Shenzhou 8.
• Shenzhou 10 - lot załogowy, połączenie z Shenzhou 8 i Shenzhou 9

[edytuj] Zobacz też

• Chiński program kosmiczny

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Wyczerpujący opis Shenzhou na Encyclopedia Astronautica