Skorosze (osiedle Warszawy)
Z Wikipedii
Skorosze - część warszawskiej dzielnicy Ursus, również rejon wg MSI, ograniczony od wschodu ulicą Sosnkowskiego, od północy torami kolejowymi, od zachodu graniczący z dzielnicą Włochy, a od południa z Opacz Kolonią, sołectwem w Michałowicach.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1528 Skorosze liczyły około 33,6 ha. W wieku XV posiadała własny młyn. W 1827 roku Skorosze miały 10 chałup, 141 mieszkańców i szkołę początkową. Pod koniec XIX wieku była to pospolita wieś, leżąca przy obecnej ulicy Dzieci Warszawy. Od 1889 wieś należała do gminy Pruszków z siedzibą w Skoroszach. W 1916 kiedy utworzono gminę Skorosze, wieś zyskała na znaczeniu. W skład gminy Skoroszy weszły pobliskie wsie między innymi: Czechowice, Szamoty, Raków, Salomeja, Okęcie, Szczęśliwice, Opacz Duża i Mała, Załuski, Reguły, Reguły-Kuchy, Ostoja Pęcicka i Michałowice.
W 1932-1933 inżynier Lucjusz Burdzyński zbudował we wsi cegielnię, w której później mieściła się fabryka kosmetyków Spółdzielni Pracy "Kamelia", a obenie na tym terenie mieści się firma Oriflame.
Szybki rozwój pobliskich Czechowic spowodował, że wieś Skorosze zaczęła tracić na znaczeniu i w 1937 siedziba gminy została przeniesiona do Czechowic.
W 1 lipca 1952 z osiedla: Czechowice, Skorosze, Szamoty, Gołąbki i Grabkowo utworzono nowe miasto Czechowice, któremu 27 kwietnia 1954 zmieniono nazwę na Ursus. 1 sierpnia 1977 Ursus został włączony do Warszawy, stając się częścią dzielnicy Ochota.
[edytuj] Wójtowie gminy Skorosze
- Władysław Hass był pierwszym wójtem gminy Skorosze w latach 1930-1935
- Franciszek Adolf Acher
- Franciszek Gryzel
- Władysław Godurkiewicz
[edytuj] Gospodarze i mieszkańcy wsi Skorosze
W połowie XVI wieku część obszaru należała do rodziny Nadarzyńskich. W XVIIwieku wieś należała do rodziny Falęckich, a w XVIII wieku stała się własnością komornika Karczewskiego. Na początku XIX wieku Skorosze były w posiadaniu Sąchockich. Później gospodarzyli tu Mullerowie, Teodor Andrault, Hassowie, Jungowie, Kuhlenowie, Berendtowie i Własowie.
W okresie międzywojennym we wsi Skorosze mieszkali:
- Franciszek Adolf Acher, którego gospodarstwo rozciągało się pomiędzy dzisiejszymi ulicami: Rakietników, Dzieci Warszawy, Tomcia Palucha, Sosnkowskiego,
- Władysław Hass, którego gospodarstwo mieściło się na tyłach pięknej zabytkowej kapliczki,
- Mateusz Wall bezpośredni sąsiad Władysława Hassa od ulicy Ryżowej.
- Siennicki - kowal - kuźnia mieściła się przy skrzyżowaniu Dzieci Warszawy i Ryżowej
- Domeracki - kowal - na początku prowadził kuźnię wspólnie z Siennickim, potem przeniósł się na przeciwny róg
- Ruszczak - sklepikarz - miał sklep spożywczy koło Domerackiego,
- Kilenowie ich gospodarstwo rozciągało się od ul. Ryżowej do Alej Jerozolimskich.
- Tomczykowie - posiadający gospodarstwo po parzystej stronie ulicy Dzieci Warszawy, od północnej granicy wsi Skorosze, aż do do gospodarstwa Pikulskich.
- Pikulscy - sąsiedzi Tomczyków, prowadzili sklep spożywczy przy skrzyżowaniu z ulicą Nowotyjską
- Stefan Grafowski i Jezuita - posiadali małe gospodarstwa na terenie obecnego Zespołu Szkół Zawodowych.
- Sebastian Hass - gospodarstwo dalej wzdłuż Dzieci Warszawy w kierunku południowym, które w 1926 zamienił na mniejsze z Adamem i Józefem Antolakiem.
- Boczkowscy - sąsiadzi Antolaka, sprowadzili się w 1934 ich gospodarstwo ciągnęło się aż do ulicy Ryżowej, wcześniej mieszkali tam
- Kiseweter - gospodarstwo rozciągało się po drugiej stronie ulicy Ryżowej naprzeciwko Kilenów, przejęte potem przez Gwiazdę i Władysława Możdżyńskiego
- Marian Mazusia - gospodarstwo blisko skrzyżowania Alej Jerozolimskich i ulicy Sosnkowskiego.
[edytuj] Osiedla
Rozbudowa fabryki przyczyniła się do powstawania nowych osiedli:
- Osiedle Zarządu Osiedli Robotniczych, które powstało w kwadracie ulic: Bohaterów Warszawy, 1 Maja, Kazimierza Sosnkowskiego, Kazimierza Pużaka w latach 1950-1958.
- Osiedle "Kolorowa", które wybudowała Robotniczą Spółdzielnię Mieszkaniową "Ursus" w latach 1958-1968. Liczyło 39 budynków mieszkalnych oraz budynek Spółdzielczego Domu Handlowego i "okrąglak".
- Osiedle Spółdzielni Mieszkaniowej "Niedźwiadek" pobudowane w latach 60. przy ulicy Konińskiej i Adamieckiego oraz Cierlickiej i Zakątek.
- Osiedle Spółdzielni "Budowa", w skład którego weszło 3 budynki przy ulicy Rakietników 25, 33, 50oraz budynek przy ulicy Obrońców Helu 1 i ulicy 1 Maja 2.
Pozostały teren Skoroszy liczący 150 ha został niezurbanizowany aż do latch 90. W 1992 Rada Warszawy podjęła uchwałę o odrolnieniu wszystkich gruntów w stolicy. Wpłynęło to na gwałtowny rozwój budownictwa i pojawienie się nowych osiedli na terenie dawnej wsi Skorosze.
Osiedla i wspólnoty mieszkaniowe Skorosza[1]:
- Skorosze I (powstało w latach 1997-2000)
- Skorosze II (powstało w latach 1999-2001)
- Skorosze III (powstało w latach 2000-2002)
- Skorosze IV (powstało w latach 2000-2002)
- Skorosze V (powstało w latach 2001-2004)
- Skorosze VI (powstało w latach 2003-2005)
- Skorosze VIII (powstało w latach 2006-2008)
- Sady Jerozolimskie
- Optima
- Słoneczne Skorosze
- Pogodne Skorosze
- Tęczowy Park (powstało w latach 2001-2004)
- Przy Parku Achera (powstało w latach 2005-2006)
Część z tych społeczności posiada własne strony i fora internetowe.
[edytuj] Ważniejsze obiekty
- XVIII Zabytkowa Kapliczka przy ulicy Dzieci Warszawy,
- Budynek przy ul. Bohaterów Warszawy 31, w którym mieścił się szpital powstańczy,
- Szkoła Podstawowa nr 4 im. Władysława Broniewskiego, ul. Walerego Sławka 9
- Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 14 im. Bohaterów Warszawy, ul. Sosnkowskiego 10,
- LVI Liceum Ogólnokształcące im. Leona Kruczkowskiego w Warszawie, ul. Dzieci Warszawy 42
- Gimnazjum nr 132, ul. Dzieci Warszawy 42
- Zespół Szkół Nr 42, ul. Konińska 2
- Technikum nr 8
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 37
- VI Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nazwy i dane tak jak podają inwestorzy i wykonawcy.