Solanina
Z Wikipedii
Solanina | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | C45H73NO15 | ||
SMILES | CC1CCC2C(C3C(N2C1)CC4C3(CCC5C4C C=C6C5(CCC(C6)OC7C(C(C(C(O7)CO)O) OC8C(C(C(C(O8)CO)O)O)O)OC9C(C(C(C (O9)C)O)O)O)C)C)C |
||
Masa molowa | 868,059 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 20562-02-1 | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T - toksyczny |
||
Zwroty ryzyka | R: 23/25 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: (1-)25-45 |
Solanina – organiczny związek chemiczny, silnie toksyczny glikozyd. W znacznym stężeniu występuje w pędach roślin psiankowatych.
Spożyta, np. z kiełkującymi ziemniakami, może spowodować poważne zatrucia pokarmowe. Ponadto wykazuje działanie rakotwórcze. Znajduje się ona w największym stężeniu w owocach ziemniaka (małe zielone kulki jesienią) oraz w niedojrzałych pomidorach. Niewskazane jest jedzenie młodych ziemniaków, które są jeszcze częściowo zielone — może to spowodować poważne problemy żołądkowe. Objawy zatrucia, to głównie mdłości, wymioty, kolka, biegunka i w ciężkich przypadkach może wystąpić niepokój, zaburzenie krążenia, oddychania, rozszerzenie źrenic, zmniejszenie odruchów, białkomocz.
Przypuszcza się, że część tzw. osłabień wiosennych jest spowodowana spożywaniem starych, kiełkujących ziemniaków o dużej zawartości solaniny[potrzebne źródło].