Solec (jurydyka)
Z Wikipedii
Solec to jurydyka złożona w roku 1675 na terenie wcześniejszej osady na Solcu. Obecnie teren jurydyki znajduje się w rejonie Solec w dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
Na Solcu osada została założona w XI wieku, powstała tu przystań i port rzeczny na Wiśle. Rozwojowi osady sprzyjała też przeprawa na Kamion. W XVI wieku ulokowano tu magazyny solne, od soli też przyjęto jej nazwę. W 1675 Solec otrzymuje prawa miejskie i staje się jurydyką.
Solec posiadał rynek - obecnie parking przy kościele Świętej Trójcy zakonu trynitarzy, obok którego znajduje się dawny magazyn solny, noszący nazwę Rynek Solecki. Stał tutaj też ratusz, nr hip 2947. W pierwszej połowie XVIII wieku Solec posiadał 5000 mieszkańców. W 1708 Solec nawiedziła epidemia, w wyniku której zginęli wszyscy soleccy i warszawscy trynitarze, a w 1713 powódź. W 1772 roku położono kamień węgielny pod budowę murowanego klasztoru na Solcu, którego budowę zakończono przed 1790. Oprócz kościoła i klasztoru znajdował się tu cmentarz, kostnica i wieża kościelna, a od południa klasztorne zabudowania gospodarcze: stajnia, oranżeria, drwalnia, szopa i chlew, a całość zamykał piękny ogród. Do trynitarzy należały także dwa młyny poza terenem posesji – bliżej portu rzecznego. Jurydyka Solec w 1784 roku miała 164 posesje i 11 ulic: Solec, Czerniakowską, Okrąg, Smolną, Rozbrat, Górną, Naprawę, Przypust, Szarą, Karpia i Mączną.
Włączona do Warszawy wraz z innymi jurydykami w końcu XVIII wieku.
[edytuj] Źródła
- Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1994
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Jezus Nazareński wykupiony Ks. Marek Makowski
