Splot trzewny
Z Wikipedii
Splot trzewny (łac. plexus celiacus) , dawniej zwany splotem słonecznym (plexus solaris), największy ze splotów przedkręgowych, znajduje się na wysokości I kręgu lędźwiowego, u góry sięgając rozworu aortowego przepony, ku dołowi sięga miejsca odejścia tętnic nerkowych, a bocznie dochodzi do nadnerczy.
Zbudowany jest z parzystych zwojów trzewnych (ganglia celiaca), które cechują się dużą zmiennością kształtu, od mających kształt półksiężyca, po zupełnie zrośniętą kulistą formę, do której dochodzą i od której odchodzą liczne "promienie" (stąd dawna nazwa) - gałązki nerwowe. Zwój trzewny ma barwę szaro-czerwoną. W dolnej części spotu można odróżnić oddzielne skupienia tkanki nerwowej, tworzące parzysty zwój aortalno-nerkowy (ganglion aorticorenale) i nieparzysty (pojedynczy) zwój krezkowy górny (ganglion mesentericum).
Do splotu dochodzą:
- nerwy trzewne większy i mniejsze (parzyste)
- gałązki trzewne nerwu błędnego
- gałązki od ostatniego zwoju piersiowego oraz od górnych zwojów lędźwiowych pnia współczulnego.
Od splotu (towarzysząc naczyniom krwionośnym) odchodzą:
- parzyste
- splot przeponowy
- splot nadnerczowy
- splot nerkowy
- splot jądrowy (lub jajnikowy u kobiet)
- nieparzyste
- splot żołądkowy
- splot wątrobowy
- splot śledzionowy
- splot krezkowy górny
- splot aortowy brzuszny
- splot krezkowy dolny.
[edytuj] Bibliografia
Widold Sylwanowicz (red.) Anatomia człowieka. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich
