Stanisław Woźniakiewicz

Z Wikipedii

Kadra Polski na mecz z Austrią (1937 r.): F.Stamm, L.Rundstein, W.Spodenkiewicz, B.Krzemiński, S.Woźniakiewicz, W.Ostrowski, H.Chmielewski, F.Szymura, S.Piłat, T.Konarzewski

Stanisław Woźniakiewicz (ur. 7 września 1915 w Łodzi, zm. 6 lutego 2001) - polski bokser.

Był wychowankiem i zawodnikiem klubu Geyer Łódź, zdobył (brązowy medal Mistrzostw Polski 1933 w kategorii piórkowej), następnie reprezentował kluby IKP Łódź, będąc (dwukrotnym mistrzem Polski w wadze lekkiej w 1936 i 1937), następnie bronił barw Warszawianki Warszawa i po wojnie reprezentował Zryw Łódź, będąc (brązowym medalistą Mistrzostw Polski 1946 w kategorii lekkiej). Pięściarstwo uprawiał z przerwą wojenną w latach 1931 - 1950. Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Mediolanie 1937, przegrywając swój pojedynek w ćwierćfinale wagi lekkiej. W latach 1937-1949 12 razy wystąpił w reprezentacji Polski, odnosząc 9 zwycięstw i 3 razy przegrywając.

W swojej karierze stoczył 246 walk, 218 wygrał, 14 zremisował i 14 przegrał.

[edytuj] Źródło

Piotr Osmólski, Leksykon boksu. Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1989. ISBN 83-217-2680-1

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z sportem. Jeśli możesz, rozbuduj go.