Swift (satelita)
Z Wikipedii
Swift jest to pierwsze satelitarne wielozakresowe orbitalne obserwatorium przeznaczone do badań rozbłysków promieniowania gamma. Kosmiczne obserwatorium Swift, zostało wyniesione na niską okołoziemską orbitę rakietą Delta 7320 w dniu 20 listopada 2004 przez NASA z kosmodromu na przylądku Cape Canaveral.
Na pokładzie obserwatorium satelitarnego znajdują się trzy instrumenty:
- BAT (Burst Alert Telescope) - detektor służacy do wykrywania wybuchów: 2 steradiany
- XRT (X-Ray Telescope) - detektor promieniowania X: rozdzielczość 4’
- UVOT (Ultraviolet/Optical Telescope) – ruchomy teleskop optyczny pracujący w zakresie widzialnym i ultrafioletu
Obserwatorium zostało zaprojektowane do wykrywania wybuchów promieniowania gamma (Gamma-ray bursts - GRB) docierającego z odległości miliardów lat świetlnych i lokalizacji na niebie tych źródeł. 9 maja 2005 satelita Swift zarejestrowł krótkotrwały wybuch promieniowania gamma, który trwał zaledwie 0,03 sekundy.
W 18 lutego 2006 udało się obejrzeć eksplozję wybuchu supernowej, w odległości 440 mln lat świetlnych od Ziemi w galaktyce w gwiazdozbiorze Barana. Penetrujący kosmos satelita Swift wykrył wyjątkowo silny i długi, trwający 33 minuty rozbłysk (wybuch) promieni gamma i natychmiast w tę stronę skierowały się najpotężniejsze ziemskie teleskopy. Dzięki temu w różnych częstotliwościach fal widzialnych i niewidzialnych można było zarejestrować śmierć potężnej gwiazdy – bo tym jest właśnie supernowa. Do tej pory wybuchy supernowych obserwowano wyrywkowo i tylko od pewnego momentu.
Zaobserwowany wybuch gamma nazwany GRB 060218 od daty jego odkrycia, trwał 100 razy dłużej niż większość rozbłysków GRB, co dało czas astronomom na skierowanie wielu przyrządów na miejsce zjawiska i zarejestrowanie jego obrazów na różnych długościach fal oraz obserwowanie przebiegu wybuchu promieniowania gamma.
