Tol Eressëa

Z Wikipedii

Tol Eressea fikcyjna wyspa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Stworzona przez Ulmo, do transportu elfów do Amanu. Wtedy to jej część oderwała się tworząc wyspę Balar.

Pochodzą z niej drzewa mallorny. Nazwa może być tłumaczona jako Samotna Wyspa. Jej położenie ma wiele różnych wersji, lecz przyjmuje się jakoby znajdowała się na wodach Belegaeru, pomiędzy kontynentami, lecz bliżej Valinoru. Zamieszkana przez Teleri, zanim zamieszkali w Alqualonde. Z końcem Pierwszej Ery zamieszkali tam też Eldarowie wraz z niektórymi Teleri, którzy nigdy jej nie opuścili.

Elfowie z Tol Eressei utrzymywali przez wiele wieków kontakty z Numenorejczykami. To im zawdzięczali owi ludzie 7 Palantirów i Białe Drzewo. Główny kryształ pozostał tam, w stolicy wyspy Avalloné. Elfowie przestali odwiedzać Numenor na skutek sprzeciwu ludzi go zamieszkujących przeciwko woli Valarów.

W najwcześniejszych wersjach opowieści Tolkiena wyspa została odwiedzona przez Ælfwine (lub Eriol), Anglika ze Średniowiecza.