Trick (film)

Z Wikipedii

Trick
Poster
Oryginalny tytuł	Trick
Gatunek	komedia romantyczna
Kraj produkcji	USA
Język	angielski
Główne role	Christian Campbell, John Paul Pitoc, Tori Spelling, Steve Hayes, Clinton Leupp, Brad Beyer, Lorri Bagley
Data premiery	27 stycznia 1999 r.
Czas trwania	89 min.
Produkcja
Reżyseria	Jim Fall
Scenariusz	Jason Schafer
Muzyka	David Friedman
Zdjęcia	Terry Stacey
Scenografia	Jody Asnes
Kostiumy	Mary Gasser
Montaż	Brian A. Kates
Produkcja	Ross Katz, Anthony Bregman, Mary Jane Skalski
Dystrybucja	New Line Home Entertainment
Od lat	15
Nagrody
nominacja na Sundance FF, nagrody na LA Outfest i MFF w Berlinie
Trick  na Filmweb.pl
Trick  na IMDb

Trick (Podryw) – amerykańska komedia romantyczna w reżyserii Jima Fall z 1999 r., której tematem są perypetie romansu dwóch chłopaków w Nowym Jorku.

Spis treści 1 Fabuła 2 Recenzje 3 Realizacja filmu 4 Obsada 5 Nominacje i nagrody 6 Ciekawostki 7 Soundtrack 8 Źródła 9 Przypisy 10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Fabuła

Film ten jest ironiczną komedią o poszukiwaniu miłości w wielkim mieście. Gabriel (Christian Campbell), to wrażliwy i trochę nieśmiały chłopak pracujący w biurze i próbujący swoich sił w komponowaniu musicali w stylu lat 40. Wynajął jednak mieszkanie z "rozrywkowym" kumplem. Kiedy więc Gabriel poznał chłopaka – przystojnego tancerza z klubu go-go – zaczyna szukać miejsca na niekrępującą randkę. Nieoczekiwany splot wypadków związanych z tymi żałosnymi poszukiwaniami nakręca komediową intrygę. W polskim serwisie filmu skwitowano go żartobliwym hasłem: "O dwóch takich, którym nie udało się ze sobą przespać".

[edytuj] Recenzje

Film został przychylnie przyjęty przez krytykę. Zauważono że jeden z największych atutów "Tricka" stanowi sposób, w jaki ukazuje fakt zakochania się w sobie dwóch młodych mężczyzn: jako coś zwyczajnego i oczywistego (…). W tej przekornej i nieco zjadliwej panoramie nocnego Manhattanu na próżno szukać choćby śladu po traumie coming outu, gniewnych aluzji do homofobii czy AIDS.^[1] Film komplementowano jako "ożywczy, pogodny i zabawny"^[2], "słodki"^[3], "wdzięczny i prostolinijny"^[4], ale bez wygórowanych ambicji artystycznych. Chwalono grę drugoplanowych aktorów, m.in. nieoczekiwany talent komediowy Tori Spelling w postaci Katherine, przyjaciółki Gabriela. Zauważono również epizod Lorri Bagley w zabawnej scenie nagiej psychoanalitki skłóconych "prawie-kochanków".

Twórcy nie uniknęli niedociągnięć warsztatowych w scenariuszu i grze aktorskiej, ale film oceniany był całościowo bardzo pozytywnie za klimat, komiczną lekkość, wiarygodność zarysowania postaci głównych bohaterów i ich uczuć, oraz pogodną wymowę fabuły:

"Trick" poprawia samopoczucie obietnicą bliskości i ludzkiego ciepła w zimnym świecie.^[5]

Czy chcecie zobaczyć wiarygodną, rozczulającą, autentyczną scenę, w której jeden pocałunek mówi wszystko? Znajdziecie ją w Tricku – idealistycznej choć wiarygodnej bajce o czymś, za czym wszyscy tęsknimy.^[6]

[edytuj] Realizacja filmu

Film został wyprodukowany przez niezależne wytwórnie Roadside Attractions i Goods Machine. Powstał jako efekt współpracy filmowców i aktorów, którzy byli wcześniej mało lub wcale nie znani publiczności kinowej. Trick to debiut reżyserski Jima Fall i Jasona Schafera jako scenarzysty. W filmie zadebiutowali również aktorzy: John Paul Pitoc grywał wcześnie wyłącznie w nowojorskich teatrach, a Steve Hayes i Clinton Leupp na scenach kabaretowych. Tylko niewielkim wcześniejszym dorobkiem filmowym mogli pochwalić się Christian Campbell i Tori Spelling.

Premiera filmu odbyła się 27 stycznia 1999 r. podczas Sundance Film Festival.

[edytuj] Obsada

• Christian Campbell jako Gabriel,
• John Paul Pitoc jako Mark,
• Tori Spelling jako Katherine, przyjaciółka Gabriela,
• Steve Hayes jako Perry, zmanierowany gej, piosenkarz,
• Clinton Leupp jako drag queen, miss Coco Peru,
• Brad Beyer jako Rich, współlokator Gabriela,
• Lorri Bagley jako Judy, dziewczyna Richa, psychoterapeutka-amatorka,
• Lacey Kohl jako Genevieve, kochanka Richa,
• Abbey Hope jako business woman, szefowa Gabriela,
• Becky Caldwell jako Yolanda,
• Kate Flannery jako niezadowolona recenzentka,
• Will Keenan jako lalusiowaty chłopak z klubu,
• Ricky Ritzel jako odstręczający facet z klubu,
• Lissette Gutierrez jako antypatyczna kobieta w metrze,
• Bobby Peaco jako Lester Sinclair, pianista w klubie,
• Missi Pyle jako gwiazda-aktorka z kwiatami,
• Debie Troché jako aktorka z taśmą video, przyjaciółka Katherine,
• Jamie Gustis jako Dino, chłopak z tatuażem w klubie dyskotekowym,
• Scottie Epstein jako umięśniony chłopak w klubie dyskotekowym,
• Nat Dewolfe jako wesoły imprezowicz,
• Michele Brilliant jako Gwen Mały Dyke, przyjaciółka Katherine,
• Eric Bernat jako znajomy Katherine z teatru,
• Kevin Chamberlin jako ex przyjaciel Perry'ego,
• Kevin Andrew jako "stoop cruiser"
• Joey Dedio jako ex tancerz go-go w klubie,
• Helen Hanft jako kelnerka w barze,
• Rodney Folkerts jako chłopak na ulicy (nie wymieniony w napisach),
• Camilla jako Trixie.

[edytuj] Nominacje i nagrody

• 1999:
  • Sundance Film Festival – nominacja dla Jima Fall do nagrody głównej jury,
  • Satellite Awards – nominacja dla Tori Spelling w kategorii najlepszej komediowej i musicalowej drugoplanowej roli kobiecej,
  • Los Angeles Outfest – nagroda dla Jima Fall w kategorii najwybitniejszego nowego talentu.
• 2000:
  • Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie – nagroda specjalna czytelników miesięcznika "Siegessäule" dla Jima Fall.

[edytuj] Ciekawostki

• Fabuła filmu rozgrywa się w Nowym Jorku m.in. przy Christopher Street (widoczne napisy nad wejściem do stacji metra), która jest kultowym miejscem dla amerykańskich gejów w związku z wydarzeniami Stonewall riots. Wszystkie sceny plenerowe nakręcono na Manhattanie – "Don Hill" w dzielnicy Tribeca (klub disco), "Eighty Eight's" w dzielnicy Greenwich Village (piano-bar), "Twirl" 208 West 23rd Street w dzielnicy Chelsea (klub go-go). Szerokie ujęcie Christopher Street i Greenwich Village spina początek i koniec filmu.
• W oficjalnym serwisie filmu umieszczono żartobliwe charakterystyki głównych bohaterów i ich życiorysy stworzone poza scenariuszem. Perry ma tu swojsko brzmiące nazwisko: Zakrzewski.

[edytuj] Soundtrack

W filmie obok utworów stylizowanych na musicale z lat 40. pojawiają się piosenki w stylu taneczno-dyskotekowym. Premierze filmu towarzyszyło wydanie płyty z muzyką filmową, na której do utworów z filmu dodano kilka bonusowych, utrzymanych w stylu disco.

1. Dream Weaver, wyk. Erin Hamilton, kompoz. Gary Wright,
2. Unspeakable Joy, wyk. Kim English (utwór bonusowy),
3. Brand New Lover, wyk. Bibiche, kompoz. Michael Momm, Jeremy Parzen, Alfred Hochstrasser,
4. I Am Woman, wyk. Jessica Williams (Razor n'Guido mix, utwór bonusowy), kompoz. Helen Reddy, Ray Burton,
5. Something to Hold, wyk. Veronica (utwór bonusowy),
6. Drama, wyk. Kim Cooper (utwór bonusowy),
7. Maybe (Love'll Make Sense to Me), wyk. Jeff Krassner, kompoz. Jeff Krassner, Shane Faber,
8. Enter You, wyk. Tori Spelling i Christian Campbell, kompoz. Jason Schafer,
9. Como te gusta mi pinga?, wyk. Steve Hayes, kompoz. Alan Chapman,
10. I Am Woman, wyk. Jessica Williams (dance mix, utwór bonusowy),
11. Trick of Fate (instrumentalny) / Enter You (finał),
12. Trick of Fate, wyk. Valerie Pinkston, kompoz. David Friedman.

Utwory wykorzystane w filmie, które nie znalazły się na płycie:

• Take You on a Trip, kompoz. i wyk. Scott Nickoley, Jamie Dunlap,
• sonata fortepianowa op. 109 Ludwiga van Beethovena, aranż. i wyk. David Friedman,
• Listen to My Heart, kompoz. i wyk. David Friedman,
• My Simple Christmas Wish (Rich, Famous and Powerful), kompoz. i wyk. David Friedman,
• Somewhere under London, kompoz. i wyk. The Candyskins.

Spośród nich oryginalne filmowe utwory to piosenka Enter You w interpretacji Christiana Campbella i Tori Spelling, Como te gusta mi pinga? śpiewana przez Stevena Hayesa oraz Listen to My Heart wykonywane przez kompozytora.

[edytuj] Źródła

• Filmweb
• Internet Movie Database

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalny serwis filmu (en)
• Polski serwis poświęcony filmowi (pl)
• Recenzje: (en) CNN, The New York Times
• Fotosy z filmu: [1], [2], [3], [4], [5], [6] i z planu filmowego: [7]