Włośnica zielona
Z Wikipedii
Włośnica zielona | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | wiechlinowce |
Rodzina | wiechlinowate |
Rodzaj | włośnica |
Gatunek | włośnica zielona |
Nazwa systematyczna | |
Setaria viridis | |
(L.) P.B. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Włośnica zielona, dziki ber (Setaria viridis) - gatunek roślin jednorocznych należący do rodziny wiechlinowatych. W polskiej florze archeofit pospolicie występujący na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Tworzy gęste kępy.
- Łodyga
- Źdźbła cienkie, podnoszące się, u nasady rozgałęzione, dorasta od 5-40 cm. Źdźbło rozszerzające się w górnej części i szorstkie. Część pomiędzy pochwą liściową, a blaszką jest okryta cienkimi i długimi włosami.
- Liście
- Lancetowate, równowąskie, z niebieskim nalotem, z rzęskami przy pochwach. Górna część blaszki liściowej szorstka, dolna - mniej szorstka.
- Kwiaty
- Kłoski o długości do 2,3 mm, zebrane w zbitą wiechę walcowatego kształtu. Wiecha jest trochę zwisająca i w dolnej części nieco przerywana. Oś kłoska owłosiona, pod kłoskiem szorstkie szczeciny o długości 5-10 mm, barwy zielonej lub fioletowej. Kwitnie od lipca do września. Druga plewa zakrywa całkowicie plewkę dolną , która jest nieco wydęta i pokryta poprzecznie niewielkimi guzkami. Kłoski odpadają od wiechy w całości.
- Owoc
- Zielone (również po dojrzeniu) ziarniaki.
- Biotop, wymagania
- Ogrody, ugory, pola uprawne. Pospolity chwast. Lubi gleby piaszczyste, świeże. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Panico-Setarion [1].
[edytuj] Ciekawostki
Dawniej włośnica zielona, jak również włośnica sina były uprawiane jako rośliny zbożowe - z ziarniaków robiono kaszę [2].
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Katalog chwastów