Wasyl Barka
Z Wikipedii
Wasyl Barka (ukr. Василь Костянтинович Барка, właść. Василь Костянтинович Очерет, Wasyl Oczeret), inny pseud. Iwan Werszyna, ur. 16 lipca 1908 r. we wsi Sołonycia, zm. 11 kwietnia 2005 r. w Nowym Jorku. Ukraiński prozaik, poeta, tłumacz i literaturoznawca.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Wasyl Barka urodził się w niezamożnej rodzinie rejestrowanego kozaka. Rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Łubniach, następnie studiował w seminarium duchownym (przemianowanym później na gimnazjum) – jedynej dostępnej dla niego bezpłatnej szkole. Niestety, jego ojciec zachorował na tyfus, co zmusiło Barkę do szukania pracy w okolicznych wsiach, by móc wyżywić rodzinę. W końcu udało mu się wrócić do miasta i do szkoły, którą zakończył ze specjalnością nauczycielską. Przyszły pisarz zdobył pracę nauczyciela matematyki i fizyki, którą później źle wspominał, ponieważ przedmioty te całkiem go nie interesowały. Do 1928 r. Wasyl Barka uczył fizyki i matematyki w górniczym miasteczku Sioma Rota w Donbasie, nad Dońcem. Nie dawało mu to jednak satysfakcji, ani w żaden sposób nie czuł się tam spełniony. W tym samym roku wszedł w konflikt z miejscowym komitetem partyjnym, wskutek czego musiał uciekać z kraju. Dotarł do Krasnodaru, gdzie ukończył studia filologiczne. Latem 1932 r. Wasyl Barka ożenił się, a w 1933 r. urodził mu się syn Jurij. Przeżył tragedię sztucznego głodu, co w wielkim stopniu odbiło się na jego twórczości. Po wybuchu II wojny św. powołany do Armii Radzieckiej, został poważnie ranny, dzięki czemu mógł wrócić do rodziny. Jednak 29 stycznia 1943 r., zmuszony przez władze III Rzeszy, wyjeżdża na roboty przymusowe do Berlina, gdzie pozostaje do 1950 r. W końcu udało mu się wyjechać do Ameryki i tam kontynuować pracę twórczą. 11 kwietnia 2005 w wieku 95 lat Wasyl Barka umiera w Nowym Jorku.
[edytuj] Twórczość literacka
Na literacki dorobek Wasyla Barki składają się wiersze, powieści, eseje, przekłady. Charakterystyczna dla jego twórczości jest głęboka religijność, częste motywy biblijne. Przyczynił się do ukraińskiego wydania Biblii, przekładając Apokalipsę Św. Jana. Debiutował tomikiem wierszy pt. Шляхи w 1930 r. Jego emigracyjna twórczość zawiera wyraźne nastawienie antysowieckie.
[edytuj] Poezja
- Шляхи (Charków, 1930)
- Цехи (Charków, 1932)
- Апостоли (Ausburg, 1946)
- Білий світ (Monachium, 1947)
- Псалом голубиного поля (Nowy Jork, 1953 lub 1958)
- Океан (Nowy Jork, 1959)
- Лірник (Nowy Jork, 1968)
[edytuj] Powieści
- Рай (Nowy Jork, 1953)
- Жовтий князь (Nowy Jork, 1963)
- Swidok dlia soncia szestykryłych (Nowy Jork, 1981)
[edytuj] Prace literaturoznawcze
- Chliborobśkyj Orfej, abo Kliarnetyzm (Nowy Jork, 1961)
- Prawda Kobzara (Nowy Jork, 1961).
