Wiaczesław Bogdanowicz

Z Wikipedii

Wiaczesław Bohdanowicz, biał. Wiaczesłau Bahdanowicz (ur. 26 września 1878 w Dziśnie, zm. 1940 w ZSRR) - teolog prawosławny i białoruski działacz społeczny, senator II RP (1922-30).

Urodził się w rodzinie księdza prawosławnego na Wileńszczyźnie. Ukończył seminarium duchowne w Witebsku i Wydział Filologiczny Akademii Duchownej w Kijowie. Od 1903 roku wyykładał historię cerkwi prawosławnej w Witebsku. Udzielał się w kampaniach wyborczych do I i II dumy. Od 1904 roku był związany z prawosławnym seminarium duchownym w Wilnie, przez krótki czas był jego rektorem.

W latach 1915-18 przebywał w Riazaniu, po powrocie na Litwę zakładał Gimnazjum Białoruskie w Wilnie, stanął na czele Białoruskiego Komitetu Narodowego, został członkiem Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury oraz Komitetu Prawosławnego w Wilnie (zastępca przewodniczącego). Sprawował mandat radnego Wilna. W 1922 i 1928 roku wybrany senatorem (odpowiednio I i II kadencji) z okręgu Wilno z listy Bloku Mniejszości Narodowych.

Od 1927 do 1930 roku stał na czele Prawosławnego Białoruskiego Zjednoczenia Demokratycznego.

Redagował liczne broszury o tematyce religijnej (m.in. "Epokę 60 lat w kazaniach cerkiewnych rosyjskich"), pisywał do czasopism rosyjskich, polskich i białoruskich.

Po 17 września 1939 roku aresztowany przez NKWD i wywieziony w głąb Rosji, możliwe, że zmarł podczas transportu z Mołodeczna do RFSRR.

[edytuj] Bibliografia

• Andrzej Krzysztof Kunert (red.), "Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I", Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998, ISBN 83-7059-392-5