Wrzos
Z Wikipedii
Wrzos | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | wrzosowce |
Rodzina | wrzosowate |
Rodzaj | wrzos |
Gatunek | wrzos zwyczajny |
Nazwa systematyczna | |
rodzaj: Calluna Salisb. Trans. Linn. Soc. vi: 317. 1802 gatunek: Calluna vulgaris (L.) Hull |
|
The British Flora ed. 2, 1. 1808 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Wrzos zwyczajny, wrzos pospolity (Calluna vulgaris (L.) Hull) - jedyny gatunek (monotypowy) rośliny wieloletniej z rodzaju wrzos (Calluna Salisb.) należącego do rodziny wrzosowatych (Ericaceae Juss.). Występuje w Europie, północnej Azji, północnej Afryce i w Azji Mniejszej. Jest pospolity na terenie całej Polski.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzewinka zimozielona, dwupienna,wysoka na 20-80 cm, o gałązkach rozesłanych na ziemi;
- Liście
- Zimozielone, drobne, kształtu igiełkowatego, ułożone naprzeciwlegle.
- Kwiaty
- Obupłciowe, drobne, dzwonkowate, różowoliliowe, czterokrotne, zebrane w jednostronnych wielokwiatowych gronach szczytowych, kwitnące od sierpnia do października. Poszczególne kwiaty otoczone są zielonym, 4-listkowym kieliszkiem.
- Owoce
- Pękająca 4 komorami torebka zawierająca liczne, bardzo drobne nasiona.
- Biotop
- Bory sosnowe, polany, zręby leśne. Czasem tworzy duże skupiska, tzw. wrzosowiska. Roślina wybitnie kwasolubna. Porasta suche lasy i torfowiska. Potrafi utworzyć wrzosowiska. W Polsce występuje do wysokości 2000 m. Zimnotrwała krzewinka strefy umiarkowanej i chłodnej. Chamefit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Calluno-Ulicetalia, Ass. Calluno-Sarothamnetum [1]
- Znaczenie dla zwierząt
- Kwiaty wrzosu odwiedza 8 gatunków pszczolinek, lepiarkowate, porobnice, smukliki i wiele gatunków trzmieli i motyli. Liście zjadają gąsienice 27 gatunków motyli, a także zwińcowate i tasznikowate.[2]
[edytuj] Systematyka
- Pozycja w systemie Reveala
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Ericanae Takht., rząd wrzosowce (Ericales Dumort.), podrząd Ericineae Burnett, rodzina wrzosowate (Ericaceae Juss.), plemię Calluneae Klotzsch., rodzaj wrzos (Calluna Salisb.)[3]
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski : ziele (Herba Calunae), kwiaty (Flos Callunae). Surowiec zawiera garbniki, flawonoidy, kwercytynę i mirycetynę, arbutynę, olejki eteryczne, kwasy organiczne, sole mineralane z dużą zawartością krzemionki.
- Działanie : przeciwzapalne, moczopędne i uspokajające. Stosuje się je przy schorzeniach dróg moczowych, chorobach nerek i przewodu pokarmowego[4]
- Zbiór i suszenie : w okresie jesiennym ścina się górne części rozkwitających gałązek, a następnie suszy w miejscach przewiewnych i zacienionych. Same kwiaty suszy sie w cienkich warstwach na powietrzu lub w suszarniach w temperaturze około 40 stopni.
- Roślina miododajna: Miód wrzosowy należy do najlepszych miodów kwiatowych, ma konsystencję galaretowatą i jest trudny do odwirowania z plastrów. Znalazł zastosowanie głównie w leczeniu prostaty. W stanie płynnym ma zabarwienie czerwonobrunatne i konsystencje galaretowatą. Ma też silny aromat i charakterystyczny ostry słodko-gorzki smak . Z jednego ha wrzosowiska pszczoły mogą zebrać nawet 200 kg miodu[5].
- Roślina ozdobna. Odmiany ozdobne stosuje się w urządzaniu terenów zielonych. Szczególnie nadaje się na obrzeża rabat, do ogrodów skalnych. Jest też doskonałą rośliną okrywową.
[edytuj] Ciekawostki
Korzenie wrzosu są w symbiozie ze strzępkami grzybni. Grzybnia dostarcza roślinie wodę z solami mineralnymi, w zamian pobierając od niej substancje organiczne.[5] (por. mikoryza).
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Reinhard Witt, Przewodnik. Krzewy, wyd. Multico, Warszawa 1997
- ↑ Reveal James L. System of Classification. PBIO 250 Lecture Notes: Plant Taxonomy. Department of Plant Biology, University of Maryland, 1999 Systematyka rodzaju wrzos wg Reveala
- ↑ Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03281-3.
- ↑ 5,0 5,1 Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986, s. 164. ISBN 83-02-00607-6.