Zerwa kulista
Z Wikipedii
| Zerwa kulista | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | dzwonkowce |
| Rodzina | dzwonkowate |
| Rodzaj | zerwa |
| Gatunek | zerwa kulista |
| Nazwa systematyczna | |
| Phyteuma orbiculare L. | |
| Synonimy | |
| Phyteuma fistulosum Rchb., Phyteuma cordifolium Vill. |
|
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Zerwa kulista, zerwa główkowata (Phyteuma orbiculare) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny dzwonkowatych. Występuje w Europie. W Polsce roślina dość rzadka, występuje w Karpatach, Sudetach i na rozproszonych stanowiskach w południowej Polsce - na pogórzu i w pasie wyżyn. W górach częściej, niż na niżu. Status gatunku w polskiej florze: gatunek rodzimy.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojedyncza, cienka, wzniesiona o wysokości 15-50 cm.
- Liście
- Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe nieco orzęsione, lancetowatojajowate, o blaszce zwężającej się w ogonek, czasami o sercowatym kształcie i karbowane. Wyższe liście łodygowe bezogonkowe, równowąskie lub lancetowate, czasami z szeroką nasadą.
- Kwiaty
- Ciemnoniebieskie, bezszypułkowe, zebrane w główkę na szczycie łodygi. Kwiaty promieniste, o długiej koronie podzielonej co najwyżej do połowy długości. Długi słupek z trójdzielnym i spiralnie podwiniętym znamieniem. Przedprątne kwiaty, zapylane przez owady kwitną od maja do sierpnia.
- Owoc
- 3-komorowa torebka otwierająca się po bokach.
- Korzeń
- Posiada cienkie i rozgałęzione kłącze, z którego wyrasta często po kilka różyczek liściowych.
- Biotop, wymagania
- Murawy, suche łąki, hale górskie, świetliste lasy i zarośla. Częściej spotykana na podłożu wapiennym. Hemikryptofit. W Karpatach i Sudetach rośnie do piętra alpejskiego. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Seslerietea variae.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna : uprawiana czasami jako roślina ozdobna, szczególnie w ogrodach skalnych.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1.Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- 2. Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- 3. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
