Zielona Mila
Z Wikipedii
| Zielona mila | |
| plakat filmu | |
| Oryginalny tytuł | The Green Mile |
| Gatunek | dramat |
| Kraj produkcji | USA |
| Główne role | Tom Hanks Michael Clarke Duncan |
| Data premiery | 9 grudnia 1999 |
| Czas trwania | 181 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Frank Darabont |
| Scenariusz | Frank Darabont, na podstawie noweli Stephena Kinga |
| Muzyka | Thomas Newman |
| Zdjęcia | David Tattersall |
| Montaż | Richard Francis-Bruce |
| Produkcja | David Valdes |
| Dystrybucja | Castle Rock Entertainment |
| Budżet | 60 000 000$ |
| Nagrody | |
| nagrody i nominacje | |
| Zielona mila na IMDb | |
Zielona Mila (ang. The Green Mile)- amerykański film fabularny z 1999 roku, w reżyserii Franka Darabonta z Tomem Hanksem i Michaelem Clarke Duncanem w rolach głównych.
Scenariusz filmu oparty jest na powieści Stephena Kinga pod tym samym tytułem.
W roku 2000 film był nominowany do Oskara w czterech kategoriach (najlepszy aktor drugoplanowy, najlepszy film, najlepsza muzyka filmowa, najlepszy scenariusz adaptowany) nie zdobył jednak żadnej.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Tom Hanks: Paul Edgecomb
- Dabbs Greer: Stary Paul Edgecomb
- Eve Brent: Elaine Connely
- David Morse: Brutus "Brutal" Howell
- Bonnie Hunt: Jan Edgecomb
- Michael Clarke Duncan: John Coffey
- Jeffrey DeMunn: Harry Terwilliger
- Barry Pepper: Dean Stanton
- Brent Briscoe: Bill Dodge
- Bill McKinney: Jack Van Hay
- James Cromwell: Dyrektor Hal Moores
- Patricia Clarkson: Melinda Moores
- Michael Jeter: Eduard Delacroix
- Graham Greene: Arlen Bitterbuck
- Doug Hutchison: Percy Wetmore
- Sam Rockwell: Wiliam 'Billy the Kid' Wharton
- Harry Dean Stanton: Toot-Toot
- Brian Libby: Rob McGee
- William Sadler: Klaus Detterick
- Evanne Drucker: Katie Detterick
- Christopher Joel Ives: Howie Detterick
- Bailey Drucker: Cora Detterick
- Paula Malcomson: Marjorie Detterick
- Gary Sinise: Burt Hammershmith
[edytuj] Ekipa filmowa
- Reżyser: Frank Darabont
- Scenariusz: Frank Darabont
- Na podstawie: Stephen King
- Produkcja: David Valdes
- Muzyka: Thomas Newman
- Zdjęcia: David Tattersall
- Montaż: Richard Francis-Bruce
- Casting: Mali Finn
[edytuj] Nagrody
- 2000 r.
- Akademia Filmów Science Fiction, Fantasy & Horrorów (ang. Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA) - Nagroda Saturna za:
- najlepszy film akcji/przygodowy/triller
- najlepszy aktor drugoplanowy - Michael Clarke Duncan
- najlepszą aktorkę drugoplanową - Patricia Clarkson
- Nagroda BMI Film & TV (ang. BMI Film & TV Awards)
- za muzykę do filmu - Thomas Newman
- Black Reel Awards
- za najlepszego aktora drugoplanowego - Michael Clarke Duncan
- Blockbuster Entertainment Awards
- za ulubionego aktora dramatycznego - Tom Hanks
- Broadcast Film Critics Association Awards
- za najlepszy scenariusz adaptowany - Frank Darabont
- najlepszy aktor drugoplanowy - Michael Clarke Duncan
- First Americans in the Arts Awards
- za wybitną grę aktora drugoplanowego w filmie - Graham Greene
- Stowarzyszenie Political Film Society, USA
- kategoria: Prawa człowieka
- Akademia Filmów Science Fiction, Fantasy & Horrorów (ang. Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA) - Nagroda Saturna za:
- 2001 r.
- Mainichi Film Concours
- nagroda czytelników za najlepszy film obcojęzyczny - Frank Darabont
- Nagroda publiczności (ang. People's Choice Awards), USA
- ulubiony film dramatyczny
- ulubiony film
- Mainichi Film Concours
[edytuj] Nominacje
- 2000 r.
- Akademia Filmowa Oskary
- najlepszy aktor drugoplanowy - Michael Clarke Duncan,
- najlepszy film - David Valdes Frank Darabont,
- najlepsza muzyka filmowa - Robert J. Litt, Elliot Tyson, Michael Herbick, Willie D. Burton,
- najlepszy scenariusz adaptowany - Frank Darabont.
- Akademia Filmów Science Fiction, Fantasy & Horrorów (ang. Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA) - Nagroda Saturna
- najlepszy reżyser - Frank Darabont
- najlepsza muzyka filmowa - Thomas Newman
- Blockbuster Entertainment Awards
- ulubiony dramatyczny aktor drugoplanowy - Michael Clarke Duncan
- ulubiona dramatyczna aktorka drugoplanowa - Bonnie Hunt
- Bram Stoker Awards
- za najlepszy scenariusz - Frank Darabont
- Broadcast Film Critics Association Awards
- najlepszy film
- Chicago Film Critics Association Awards
- najlepszy aktor drugoplanowy - Michael Clarke Duncan
- najlepiej zapowiadający się aktor - Michael Clarke Duncan
- Directors Guild of America, USA
- za wybitne osiągnięcia reżyserskie w filmie - Frank Darabont
- Złote Globy (ang. Golden Globs)
- za najlepszą grę aktora drugoplanowego w filmie - Michael Clarke Duncan
- Złote Satelity (ang. Golden Satellite Awards)
- za najlepszą grę aktora drugoplanowego, dramat - Doug Hutchison
- Image Awards
- za wyróżniającego się aktora filmowego - Michael Clarke Duncan
- Filmowe nagrody MTV
- Breakthrough Male Performance - Michael Clarke Duncan
- Akademia Filmowa Oskary
- 2001 r.
- Nagroda Japońskiej Akademii (ang. Awards of the Japanese Academy)
- za najlepszy film zagraniczny.
- Nagroda Japońskiej Akademii (ang. Awards of the Japanese Academy)
[edytuj] Miejsca zdjęć
"Zieloną Milę" filmowano w:
- Blowing Rock, Północna Karolina, USA
- Columbia, Tennessee, USA
- Lewisburg, Tennessee, USA
- Nashville, Tennessee, USA
- Nolensville, Tennessee, USA
- Shelbyville, Tennessee, USA
[edytuj] Utwory dźwiękowe z filmu
Lista nie zawiera utworów skomponowanych przez Thomasa Newmana.
- Fred Astaire - "Cheek to Cheek"
- Gene Austin - "Did You Ever See A Dream Walking"
- Guy Lombardo - "Charmaine"
[edytuj] Ciekawostki
- Strażnicy noszą mundury, chociaż w czasach, gdy rozgrywa się akcja filmu, strażnicy ich nie mieli.
- Pierwotnie, Tom Hanks miał grać również Starego Paula Edgecomba ale po charakteryzacji nie wyglądał na wystarczająco wiekowego mężczyznę. Dlatego Dabbs Greer zagrał starego Paula Edgecomba.
- Akcja książki rozgrywa się w roku 1932, zaś filmu w 1935, choć krzesło elektryczne zostało użyte po raz piewszy w Luizjanie (gdzie, na co wyraźnie wskazuje wiele rzeczy, dzieje się akcja) dopiero w roku 1941. (*)
(*) King jest świadomy tego błędu i przyznaje się do niego.
[edytuj] Fabuła
Zielona Mila jest historią opowiedzianą przez wiekowego Paula Edgecomba w domu spokojnej starości. Opowiada swojej przyjaciółce o niezwykłym więźniu którego spotkał w lecie 1935 roku, gdy pracował jako strażnik więźniów skazanych na śmierć. Blok na którym pracował nazywany był Zieloną milą ze względu na kolor linoleum leżącego na podłodze. Niemym bohaterem celi śmierci jest również krzesło elektryczne (zwane Starą Iskrówą, Old Sparky), oczekujące na swe ofiary.
Pewnego dnia na oddział trafia olbrzymi, czarnoskóry John Coffey, oskarżony o zamordowanie dwóch białych dziewczynek. Coffey okazuje się łagodnym olbrzymem, bojącym się ciemności i płaczącym czasami. Niedługo ujawnia swe niezwykłe zdolności uzdrawiające przez wyleczenie Paula Edgecomba z zapalenia pęcherza moczowego oraz ożywienie myszy.
Percy Wetmore, jest wrednym sadystycznym strażnikiem lubiącym sprawiać cierpienie innym. Ma również wysoko postawionego wujka (ściślej samego gubernatora stanu), który "załatwił" mu tę pracę i nie bardzo można pozbyć się go z obecnego stanowiska. Za pozwolenie wykonania wyroku obiecuje przenieść się na inne miejsce. By cierpienia skazańca były większe, Percy nie moczy gąbki umożliwiającej lepszy(**) przepływ prądu, w rezultacie więzień ginie po długich męczarniach.
Strażnicy wykorzystują zdolności uzdrawiające Johna, by wyleczyć żonę naczelnika więzienia. Paul utwierdza się w przekonaniu, że John jest niewinny, a proces był czysto formalny (znaleziono go tulącego do siebie martwe dziewczynki - czarny musi być winny, choć w rzeczywistości wcale ich nie zabił, tylko znalazł i próbował pomóc za pomocą swoich zdolności), ale nie ma na to dowodów. Egzekucja musi się odbyć.
(**) W rzeczywistości przepływ prądu jest wówczas gorszy, ponieważ zwiększa sie opór prądu płynącego z elektrod do głowy skazańca. To powoduje większy ból oraz trwa znacznie dłużej co skutkuje śmiercią osoby w męczarniach.
