Elin Pelin
Z Wikipedii
Elin Pelin, właściwie Dimityr Stojanow, (urodzony 8 lipca 1877 - zmarł 3 grudnia 1949), pisarz bułgarski.
Debiutował w 1885 roku opublikowanym w czasopiśmie "Войнишка сбирка" opowiadaniem Miła ojczyzna ("Мило е отечеството"). W późniejszych, licznych opowiadaniach i nowelach, zamieszczonych m.in. w zbiorze "Opowiadania" (1904, 1911), w powieści Gerakowie (Гераците, 1911) i Ziemia (Земя, 1922) kreśli barwny i sugestywny, pełen humoru obraz życia wsi bułgarskiej. Jest także autorem poetyckich opowiadań w cyklu Czarne róże (Черни рози, 1928) oraz W cieniu klasztornej winnicy (Под манастирската лоза, 1936). Elin Pelin jest mistrzem krótkich form i autorem licznych opowiadań i nowel, w których prezentuje bardzo bogatą galerię wyrazistych, niezapomniach postaci. Pisząc często posługiwał się ironią i humorem. Jest również autorem licznych humoresek.
W Polsce ukazały się następujące przekłady dzieł Elina Pelina:
- Bocianie gniazda [Щъркови гнезда], przekł. Z. Wolnik-Czajkowska, Warszawa 1950
- Gerakowie. Ziemia [Гераците. Земя], przekł. Z. Wolnik. Poznań 1949
- Orle pióro i inne opowiadania, wybór B. Cirlić, przekł. H. Kalita. Warszawa 1956
- W cieniu klasztornej winnicy. Czarne róże [Под манастирската лоза, Черни рози], przeł. K. Migdalska, posł. W. Gałązka, Kraków 1982
Wybrane opowiadania Elina Pelina można znaleźć w Internecie (w języku bułgarskim):
