Estes Kefauver
Z Wikipedii
Carey Estes Kefauver, znany jako Estes Kefauver (urodzony 26 lipca 1903, zmarły 10 sierpnia 1963) był amerykańskim politykiem ze stanu Tennessee, związanym z Partią Demokratyczną. Znany jest przede wszystkim jako Senator oraz kandydat Partii Demokratycznej na urząd wiceprezydenta w 1956 roku.
Spis treści |
[edytuj] Wczesne lata
- Urodzony na farmie w Madisonville (Monroe County w Tennessee)
- Ukończył University of Tennessee w Knoxville (1924)
- Ukończył studia prawnicze na prestiżowym Yale University (New Haven w Connecticut) w 1927
- Przyjęty do palestry w 1926
- Prowadzi praktykę adwokacją w Chattanooga od 1927
[edytuj] Wczesna kariera publiczna
- Bez powodzenia ubiegał się o miejsce w stanowym senacie w 1936
- W roku 1939 komisarz stanowy ds. gospodarki i podatków
[edytuj] W Izbie Reprezentantów
- Wybrany 13 września, jako demokrata, do Izby Reprezentantów w przedterminowych wyborach na miejsce zmarłego Sama D. McReynoldsa
- Wybrany ponownie w listopadzie tegoż roku i następnie na trzy kolejne dwuletnie kadencje (zasiada w Izbie od 13 września 1939 do 3 stycznia 1949
- W Izbie, jak i wcześniej, jako polityk stanowy, popierał gorąco politykę prezydenta Franklina D. Roosevelta i ogólnie prezentował poglądy bardziej liberalne
[edytuj] Senat Stanów Zjednoczonych
- Nie ubiegał się o ponowny wybór do izby w 1948 roku, ale został wybrany do Senatu, gdzie zasiadał od 3 stycznia 1949
- W Senacie słynie z czasem jako przewodniczący komisji ds. przestępczości zorganizowanej (Kefauver Committee), którą gorliwie zwalczał. Zajmował się także innymi sprawami
- Jego komitet prowadził także śledztwa w sprawie związków niektórych polityków (jak były gubernator New Jersey Harold G Hoffman)
- Wybierany do Senatu ponownie w latach 1954 oraz 1960
- W 1956 odmawia, jako jeden z trzech demokratycznych senatorów z Południa, podpisania dokumentu znanego jako Southern Manifesto]], który krytykował politykę desegragacji rasowej. Pozostałymi, którzy nie podpisali byli lider większości z [[Teksasuu] i przyszły prezydent Lyndon B. Johnson oraz drugi senator z Tennessee Albert Gore senior
[edytuj] Aspiracje prezydenckie i wiceprezydenckie
- Popularny i dobrze znany, głównie za sprawą prac swego komitetu, Kefauver kandydował do nominacji na prezydenta w roku 1952 i wygrał prawybory w New Hampshire, co skłoniło urzędującego Harry'ego S. Trumana do niewystawiania swojej kandydatury ponownie. Nominację zdobył jednak gubernator Illinois Adlai Ewing Stevenson II, który przegrał z kandydatem Partii Republikańskiej, kandydując wspólnie z senatorem Johnem Sparkmanem z Alabamy
- Ponownie próbował uzyskać nominację w 1956, ale i tym razem zwyciężył Stevenson
- Stevenson oświadczył wówczas, iż zaakceptuje każdego kandydata na wiceprezydenta, jakiego wybiorą delegacji na konwencję. Kefauver zdobył nominację na "osobę numer dwa", pokonując niewielką ilością głosów senatora Johna F. Kennedy'ego z Massachusetts (którego po cichu wspierał sam Stevenson). I tym razem tandem demokratyczny (Stevenson-Kefauver) przegrał z republikanami (Eisenhower-Nixon)
- Kefauver ponownie był wymieniany jako potencjalny kandydat do nominacji w roku 1960, ale nie podjął większych starań o zdobycia nominacji
[edytuj] Śmierć
Kefauver doznał w sali Senatu masywnego zawału serca dnia 8 sierpnia 1963 w czasie gorącej dyskusji na temat podboju kosmosu. Mimo udzielenia natychmiastowej pomocy zmarł niebawem podczas snu w szpitalu US Navy w Bethesda (Maryland)
[edytuj] Zobacz też
- Wybory prezydenckie w USA, 1952
- Wybory prezydenckie w USA, 1956
- Wybory prezydenckie w USA, 1960
