Henryk III Chorowity

Z Wikipedii

Henryk III Chorowity (hiszp. Enrique III el Doliente, ur. 4 października 1379 w Burgos, zm. 1406 w Toledo) król Kastylii i Leónu w latach 1390-1406.

Był synem króla Jana I i jego żony Leonory Aragońskiej.

Przed wstąpieniem na tron nosił tytuł księcia Asturii.

Pierwsze 3 lata zasiadania na tronie to czas rządów regentów. Początek sprawowania faktycznych rządów nastąpił w 1193r. W polityce wewnętrznej dążył do wzmocnienia władzy królewskiej i poskramianiem zapędów możnowładców. Starał się przy tym unikać zaangażowania w większe, zewnętrzne konflikty.

Podczas jego rządów kastylijska flota odniosła kilkanaście zwycięstw nad flotą angielską, a także zniszczyła piracką bazę w Afryce Północnej, Tetuan. W 1402r. Henryk rozpoczął kolonizację Wysp Kanaryjskich, wysyłając francuskiego odkrywcę Jana de Bethencourt.

Słabe zdrowie spowodowało odsuwanie się Henryka od rządów i przekazywanie ich w ręce brata Ferdynanda.

Jeszcze jako następca tronu ożeniony został w 1388r. z Katarzyną Lancaster (hiszp. Catalina de Lancaster), w wyniku porozumienia pokojowego z Bayonne, kończącego spór o koronę kastylijską między ich ojcami: Janem I i Janem z Gandawy. Z małżeństwa tego narodziło się 3 dzieci:

• Katarzyna,
• Jan, następca tronu Kastylii i Leónu, późniejszy król Jan II,
• Maria, żona Alfonsa V Wspaniałego.

Poprzednik Jan I

król Kastylii i Leónu 1390-1406

Następca Jan II