Jürgen Stroop
Z Wikipedii
Jürgen Stroop (ur. 26 września 1895, zm. 6 marca 1952) – niemiecki nazista, zbrodniarz hitlerowski, odpowiedzialny m.in. za krwawe stłumienie powstania w getcie warszawskim. Urodził się w Lippe-Detmold i otrzymał na chrzcie imię Josef, które zmienił w 1941 na bardziej "nordycko" brzmiące Jürgen. Do SS wstąpił w 1932, a do NSDAP w 1933. Przed wojną pracował jako policjant.
Po wybuchu II wojny światowej pełnił służbę w Polsce (w Gnieźnie stosował brutalne represje wobec mieszkańców miasta), na Ukrainie i Kaukazie. Jako komendant policji w dystrykcie Galicja doskonalił techniki masowej eksterminacji Żydów. W kwietniu 1943 przybył do Warszawy nadzorować deportacje Żydów do obozu masowej zagłady w Treblince.
Od 19 kwietnia do 16 maja 1943 przeprowadził tak zwaną "Grossaktion", czyli likwidację powstania w getcie warszawskim, która doprowadziła do całkowitego zburzenia getta. Wszyscy ocaleli Żydzi (ok. 50 tysięcy) zostali wywiezieni do Treblinki, pozostałych wymordowały oddziały SS i Wehrmachtu dowodzone przez Stroopa. W trakcie akcji hitlerowcy dopuszczali się szczególnie wielkich okrucieństw i zbrodni na mieszkańcach getta, oraz przeprowadzili mnóstwo masowych egzekucji. Stroop sporządził nawet album o samej akcji, będący zresztą doskonałym dowodem popełnionych przez niego zbrodni (album ten był po wojnie dowodem w procesie norymberskim).
Następnie Stroop działał w Grecji, gdzie jako szef policji w Atenach deportował tysiące greckich Żydów do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Potem pełnił funkcję szefa policji w Wiesbaden, a pod koniec wojny został dowódcą rezerwowej armii wewnętrznej, rozbitej przez wojska amerykańskie. Gdy III Rzesza chyliła się już ku upadkowi, Heinrich Himmler polecił Stroopowi zorganizować obronną twierdzę SS w Alpach. Został jednak aresztowany 8 maja 1945 przez Amerykanów.
W 1947 został skazany na karę śmierci przez trybunał amerykański, lecz wyroku nie wykonano, gdyż Stroop został przekazany Polsce i osądzony za zbrodnie popełnione na ludności żydowskiej (zwłaszcza za likwidację getta warszawskiego). Wobec niepodważalnych dowodów zbrodni Sąd Wojewódzki w Warszawie skazał Stroopa na karę śmierci przez powieszenie. Został stracony 6 marca 1952 w więzieniu mokotowskim.
W okresie od 2 marca do 11 listopada 1949 był przetrzymywany razem z nim w jednej celi Kazimierz Moczarski, który następnie wydał swoje relacje z rozmów ze Stroopem w formie reportażu pt. "Rozmowy z katem".
