Katarzyna Medycejska

Z Wikipedii

Królowa Katarzyna

Katarzyna Medycejska, wł. Caterina Maria Romola di Lorenzo de' Medici, (ur. 13 kwietnia 1519, we Florencji - zm. 5 stycznia 1589, w Blois) - księżna z rodu włoskich Medyceuszy, królowa francuska, żona Henryka II.

Urodziła się we Florencji, we Włoszech. Była córką Lorenza II Medyceusza, księcia Urbino i Madeleine de la Tour d'Auvergne - francuskiej księżniczki. Jej wujem był sam papież Klemens VII. Oboje jej rodzice zmarli jednak, kiedy Katarzyna była mała.

28 sierpnia 1533, w Marsylii, w wieku zaledwie 14 lat została wydana za mąż za młodszego z synów króla Francji - Franciszka I - za Henryka, księcia Orleanu (wtedy żył jeszcze jego starszy brat - Franciszek, delfin francuski). Henryk został później królem Francji jako Henryk II. Przez 10 pierwszych lat małżeństwa Katarzyna nie urodziła żadnego dziecka. Już w rok po ślubie Henryk rozpoczął długi romans z Diane de Poitiers i przez 25 lat Katarzyna żyła w cieniu królewskiej kochanki. Diane była zarazem kochanką, przyjaciółką i zaufaną powiernicą Henryka, który szczerze ją kochał.

Katarzyna ostatecznie była matką 10 dzieci (w tym 3 królów Francji oraz 3 córek, które były żonami władców europejskich):

Franciszka II,
Karola IX,
Henryka III (w latach 1573-1574 król Polski jako Henryk Walezy),
Elżbiety de Valois (żona króla Hiszpanii, Filipa II,
Klaudii (żona księcia Lotaryngii Karola II),
Małgorzaty de Valois (żona króla Nawarry Henryka III, późniejszego króla Francji Henryka IV),
Franciszek Herkules,
Wiktoria i Joanna, bliźniaczki.

Aktywna politycznie, jako katoliczka zwalczała, wraz z francuską Ligą Katolicką, protestantów, głównie hugenotów (Noc św. Bartłomieja). Sprawowała mecenat nad kulturą i sztuką, zwłaszcza architekturą. Powszechnie znana jako protektorka Nostradamusa, który przewidział śmierć jej męża i dzieci.