Kernel panic

Z Wikipedii

Kernel panic – nazwa komunikatu wyświetlanego przez system operacyjny po wykryciu wewnętrznego błędu jądra systemu, który sam nie jest w stanie go obsłużyć. Często komunikat ten dostarcza również niezbędnych do odkrycia przyczyny błędu informacji lub danych potrzebnych do debugowania przez programistów pracujących nad systemem.

Większość błędów jest efektem nieobsługiwanych w kodzie jądra wyjątków procesora takich, jak np. odwołania do nieprawidłowych adresów w pamięci. Istnieje jednak możliwość wywołania tego błędu na żądanie za pomocą funkcji panic zdefiniowanej w pliku nagłówkowym sys/system.h.

Komunikat kernel panic powstał we wczesnych wersjach systemu Unix i stanowił dużą filozoficzną różnicę pomiędzy jego poprzednikiem, MULTICSem. Programista Multiksa, Tom van Vleck, wspomina dyskusję na ten temat z programistą Uniksa Dennisem Ritchie:

Napomknąłem Dennisowi, że przynajmniej połowa kodu, który pisałem w MULTICSem, była kodem naprawiającym błędy. Powiedział wtedy: "Daliśmy sobie z tym spokój. Jeśli wystąpi błąd, to mamy procedurę nazwaną panic i jeżeli jest wywoływana, komputer się zawiesza, a ty wrzeszczysz na cały pokój 'Hej, zresetuj go.' "[1]

[edytuj] Inne użycia nazwy

Kernel Panic jest także nazwą komiksu internetowego tworzonego przez Christophera B. Wrighta. Komiks opowiada o grupie administratorów systemów Unix i Linux.

[edytuj] Inne systemy operacyjne

"Kernel panic" jest nazwą typową dla systemów uniksowych, inne systemy operacyjne mają własne nazwy dla tego typu komunikatów o błędach:

• OS/2, Windows 3.x: Black Screen of Death,
• nowsze wersje systemu Windows (NT, 2000, 2003, XP): Blue Screen of Death,
• starsze systemy Macintosh: Sad Mac, Bomb,
• AmigaOS: Guru Meditation,
• Windows Mobile i Palm (Palmtopy, Pocket PC, SmartPhone): White Screen of Death.