Koło wodne
Z Wikipedii
Koło mające na obwodzie łopatki lub przegrody, poruszane siłą naporu wody, poprzednik turbiny wodnej. Najczęściej wykorzystywane do napędu młynów wodnych i starych zakładów przemysłowych: tartaków, kuźni.
[edytuj] Zależnie od sposobu zasilania dzielimy na
 |
|
|
- nasiębierne (wykorzystuje głównie energię potencjalną wody) o największej wydajności,
- śródsiębierne (wykorzystuje energię potencjalną i kinetyczną wody),
- podsiębierne (wykorzystuje głównie energię kinetyczną wody)
Znane jest od I w. p.n.e.
W niektórych krajach Bliskiego Wschodu i Azji Południowo-Wschodniej koła wodne używane są do podnoszenia wody. Jest to zapewne najstarsza maszyna poruszana siłą wody. Składa się ona z dużego koła wodnego o średnicy do 20 m, do którego są przymocowane drewniane lub gliniane czerpaki - wraz z obrotem koła czerpaki podnoszą wodę w górę. Koła takie do tej pory czerpią wodę z rzeki Asi w Syrii, przelewając ją do akweduktów, którymi woda jest prowadzona na pola. Stosuje się je także w innych krajach Bliskiego Wschodu, jeszcze używa się je w Hercegowinie, gdzie wprowadzili je Turcy. W Wietnamie są stosowane koła o średnicy 10-15 m, zbudowane całkowicie z bambusu.
