Księga Aggeusza
Z Wikipedii
Księga proroka Aggeusza - jedna z ksiąg Pisma Świętego wchodzaca w skład ksiąg prorockich Starego Testamentu. W kanonie hebrajskim wchodziła w skład Księgi Dwunastu Proroków Mniejszych.
Ostatni trzej prorocy Starego Testamentu pracowali w czasach, gdy pierwsi Żydzi wrócili już z wygnania w Babilonie. Aggeusz, podobnie jak Zachariasz, zachęca naród do odbudowy Świątyni.
[edytuj] Treść
- Wezwania do odbudowy Świątyni zostają wysłuchane 1
- Splendor Świątyni 2,1-9 Błogosławieństwo Boga dla posłusznych 2,10-19
- Obietnica dana namiestnikowi Zorobabelowi 2,20-23
[edytuj] Czas spisania
Aggeusz podaje dokładne daty. Wypowiadał proroctwa w 520 r. przed Chr. On i Zachariasz wymienieni są w Księdze Ezdrasza 5,1-2 i 6,14, jak nawołuJą ludzi do odbudowy Świątyni. Nową Swiątynię ukończono w roku 516 przed Chr.
[edytuj] Przesłanie
Za namiestnika Zorobabela wygnańcy, którzy powrócili, rozpoczęli odbudowę nowej Świątyni, ale szybko zniechęcili się i porzucili ten zamiar. Zamiast tego zbudowali sobie wygodne domy. Aggeusz występuje przeciwko takim priorytetom. Inaczej niż w przypadku innych proroków, jego słowa znajdują oddźwięk. Uniwersalna waga jego słów leży w tym, że pokazują one, iż prawdziwe bezpieczeństwo można znaleźć dopiero wtedy, gdy najważniejsze stają się dla nas życzenia Boga.
Źródło: Biblia.net.pl
