Kultura Samarra
Z Wikipedii
Samarra - kultura archeologiczna rozwijająca się w neolicie na obszarach północnej Mezopotamii (ok. 5600-5000 p.n.e.). Nazwa jej pochodzi od miasta, gdzie została zlokalizowana w latach 1912-1914 XX wieku.
Z kulturą Samarra wiąże się zastosowanie po raz pierwszy na Bliskim Wschodzie sztucznego nawadniania pól, dzięki czemu rolnictwo osiągnęło bardzo wysoki poziom. Na stanowisku w Czoga Mami odkryto ślady kanałów irygacyjnych. Mieszkańcy stałych osiedli wznosili domy z wysuszonej cegły na planie prostokąta z addytywnymi pomieszczeniami. Pod podłogami domostw często znajduje się pochówki, szczególnie dzieci, które wyposażano w kamienne paciorki, gliniane i alabastrowe statuetki bogiń i naczynia z alabastru. Ceramika użytkowa kultury Samarra malowana była na ciemnobrązowy odcień ( wewnątrz i zewnątrz). Po raz pierwszy zastosowano wówczas motywy geometryczne połączone z figuralnymi (antropomorficzne i zoomorficzne). Wśród znalezisk można wymienić figurki kobiet z oczami wypełnionymi bitumem oraz w kształcie kawy.
Najważniejsze stanowiska archeologiczne: Tell al-Sawwan, Czoga Mami.
