Mateusz Bartel
Z Wikipedii
Mateusz Bartel (ur. 3 stycznia 1985 roku w Warszawie) - polski szachista, arcymistrz, wielokrotny mistrz Polski w szachach.
Trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski juniorów: w 1995 roku w kategorii do 10 lat, w 1997 - do 12 lat oraz w 2002 roku - do 18 lat. W latach 2002 i 2003 został kolejno wicemistrzem i mistrzem Europy juniorów do 18 lat. W 2001 roku zadebiutował w finale mistrzostw Polski seniorów. Do tego szczebla rozgrywek awansował jeszcze kilkakrotnie (m.in. 2002 i 2003), a w 2006 został mistrzem Polski, wyprzedzając Bartosza Soćko i Radosława Wojtaszka. Pierwszy wynik arcymistrzowski uzyskał w 2003 roku na turnieju Aeroflot Open w Moskwie. W lutym 2004 roku zajął piąte miejsce w silnie obsadzonym turnieju szwajcarskim HIT Open w Słowenii. W styczniu 2005 roku zwyciężył w turnieju otwartym Drammen International w Norwegii. W lutym 2004 roku na podstawie rezultatów z tych trzech turniejów Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł arcymistrza. W 2004 roku uczestniczył w Mistrzostwach Świata FIDE w Trypolisie. W pierwszej rundzie tych mistrzostw, rozgrywanych systemem pucharowym, został wyeliminowany przez Tejmura Radżabowa. W kwietniu 2005 roku zajął drugie miejsce w I Mistrzostwach Unii Europejskiej w Cork.
Reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w roku 2006, zdobywając 5 pkt w 10 partiach.
Notowania na liście rankingowej FIDE w październiku 2006 roku:
- Ranking - 2569
- Miejsce na liście krajowej - 7
- Miejsce na liście światowej - 239
