Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta
Z Wikipedii
Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta to polska nagroda literacka ustanowiona w 1994 roku przez Związek Rzemiosła Polskiego.
Nagroda jest przyznawana we współpracy współpracy ze Stowarzyszeniem Pisarzy Polskich i Związkiem Literatów Polskich. Kandydatów wyłania Jury, w skład którego wchodzą przedstawiciele fundatora Nagrody - Związku Rzemiosła Polskiego, wszyscy dotychczasowi laureaci Nagrody, prezesi związków twórczych pisarzy. Przewodniczącym jury jest prezes Związku Rzemiosła Polskiego. Laureat nagrody otrzymuje gratyfikację pieniężną oraz dyplom, w postaci grawerowanej plakiety z podobizną Władysława Reymonta.
Nagroda jest przyznawana w dwóch kategoriach:
- za twórczość całego życia
- i książkę wydaną w roku poprzedzającym
Laureatami Nagrody Literacka im. Władysława Reymonta są:
- 1994 - Monika Żeromska (Wspomnienia) i Piotr Kuncewicz (Agonia i nadzieja)
- 1995 - Jan Józef Szczepański i Anna Bolecka (Biały kamień)
- Andrzej Zaniewski ("Szczur)
- 1996 - ks. Jan Twardowski i Wojciech Żukrowski
- 1997 - Ludmiła Marjańska, Janusz Krasiński i Wiesław Myśliwski (Widnokrąg)
- 1998 - Lesław Bartelski, Andrzej Braun (Psie Pole) i Władysław Odojewski
- 1999 - Olga Tokarczuk (Dom dzienny, dom nocny), Tadeusz Różewicz i Krystyna Kolińska
- 2000 - Zygmunt Kubiak i Marek Bieńczyk (Tworki)
- 2001 - Tadeusz Konwicki i Jarosław Abramow-Newerly (Lwy mojego podwórka)
- 2002 - Marek Nowakowski i Krzysztof Gąsiorowski (Biedne dwunożne mgły)
- 2003 - Witold Zalewski i Ryszard Kapuściński (Lapidarium V)
Zobacz też:
- polskie nagrody literackie
- Władysław Reymont
